รู้ไหมฉันมีอะไรจะบอกให้ฟัง
แต่เธอต้องตั้งใจ
อย่าตกใจและอย่าเปลี่ยนไป
เพราะสิ่งที่ฉันกำลังจะบอกเธอ
รู้ไหมว่าฉันนั้นชอบเธอมาตั้งนาน
ตั้งแต่เมื่อครั้งแรกเจอ
คอยแอบมองยิ้มเธอตอนเผลอ
และอยากบอกเธอ
เผื่อจะเธอจะคิดเหมือนกัน
สิ่งที่ฉันฝันมาตลอดนั้น
เธอให้ฉันเลิกพยายาม
เพราะเธอให้ความสำคัญเป็นแค่เพื่อนกัน
เพื่อนที่ไหนเขาเดินจับมือกัน
เพื่อนที่ไหนเขาคอลกันทุกวัน
รู้ว่าเธอก็ทำอย่างนั้น
อยู่ประจำกับคนทั่วไป
เพื่อนที่ไหนตื่นนอนต้องปลุกกัน
เพื่อนที่ไหนถึงบ้านต้องรายงาน
ไม่ได้รู้สึกเกินกว่านั้น
ก็ปล่อยผ่านไปแล้วกันช่างมัน
ทุกทุกครั้งที่เธอบอกฉันว่าเราก็เพื่อนกัน
ฉันไม่เคยคิดกับเธอแบบนั้นเลยแม้สักวัน
แต่ใจก็รู้อยู่ยังทำเหมือนไม่ถูก
ก็คนเป็นเพื่อนจะหักหลังได้ยังไงกัน
แกลองคิดดูถ้าเกิดว่าเรานั้นได้รักกัน
แกว่าจะมีความสุขไหมคงน่ารักจัง
มันก็เป็นการหลอกถามที่ฉันใช้ประจำ
เธออาจติดตลกไปแต่ฉันจริงจัง
สิ่งที่ฉันฝันมาตลอดนั้น
เธอให้ฉันเลิกพยายาม
เพราะเธอให้ความสำคัญเป็นแค่เพื่อนกัน
เพื่อนที่ไหนเขาเดินจับมือกัน
เพื่อนที่ไหนเขาคอลกันทุกวัน
รู้ว่าเธอก็ทำอย่างนั้น
อยู่ประจำกับคนทั่วไป
เพื่อนที่ไหนตื่นนอนต้องปลุกกัน
เพื่อนที่ไหนถึงบ้านต้องรายงาน
ไม่ได้รู้สึกเกินกว่านั้น
ก็ปล่อยผ่านไปแล้วกันช่างมัน
ฉันไม่ควรจะบอกเธอไป
สุดท้ายก็ต้องมาเสียใจ
ขอโทษที่บอกเธอไป
มันพลั้งใจไปเอง
ฉันไม่ควรจะบอกเธอไป
สุดท้ายก็ต้องมาเสียใจ
ขอโทษที่บอกเธอไป
มันพลั้งใจไปเอง
สิ่งที่เธอทำนั้น
ทำให้ฉันคิดเกินกว่าเพื่อนกัน
แต่ฉันไม่อยากเป็นเพื่อนกับเธอ
เพื่อนที่ไหนเขาเดินจับมือกัน
เพื่อนที่ไหนเขาคอลกันทุกวัน
รู้ว่าเธอก็ทำอย่างนั้น
อยู่ประจำกับคนทั่วไป
เพื่อนที่ไหนตื่นนอนต้องปลุกกัน
เพื่อนที่ไหนถึงบ้านต้องรายงาน
ไม่ได้รู้สึกเกินกว่านั้น
ก็ปล่อยผ่านไปแล้วกันช่างมัน
เพื่อนที่ไหนเขาเดินจับมือกัน
เพื่อนที่ไหนเขาคอลกันทุกวัน
รู้ว่าเธอก็ทำอย่างนั้น
อยู่ประจำกับคนทั่วไป
เพื่อนที่ไหนตื่นนอนต้องปลุกกัน
เพื่อนที่ไหนถึงบ้านต้องรายงาน
ไม่ได้รู้สึกเกินกว่านั้น
ก็ปล่อยผ่านไปแล้วกันช่างมัน