คําเอ้ย
คันแม่นใจประสงค์ซ้อน
ให้อ้ายเอามอนมาป้อนไหม
ใจประสงค์อยากได้
สิขอหมายเจ้าเพียงผู้เดียว
คันแม่นอยากนั่งเวียงวัง
เจ้าอย่านั่งท่าเสย
เด้อหล่า
โอ้ยน้อ
อ้ายแอบมักเจ้าหลาย
แต่มันคงเป็นไปบ่ได้
คันเป็นคู่ครองกับนาง
หล่าเอ้ย อ้ายฮักเจ้าอีหลี
แต่ต้องยอมรับกับความจริง
ว่าเจ้าบ่ได้ฮักอ้าย
อ้ายมันคนผู้ฮ้ายสิวเต็มหน้า
ดำแหล่เต็มโต
มืออ้ายหยา
เฮ็ดเพลงกะบ่ดัง
โอ๊ยลำบากแท้หนอกับชีวิต
โอ้ยน้อ
คนจั่งอ้ายคงบ่มีทาง
เป็นคู่ครองกับเจ้านั้นจนชั่วนิรันดร์
หมายเจ้าแต่ผู้เดียวเป็นแค่เพียงฝัน
ที่มันบ่มีวันสิกลายเป็นจริงได้
แต่อยากให้ฮู้ว่าโตอ้ายเป็นคนจริงใจ
กะอยากมีเจ้าเป็นผู้สาวไว้นั่งเคียงกาย
คงได้แต่เพ้อเก็บไปฝัน
คิดฮอดเจ้าไปตลอด
บุญของอ้ายมันบ่เถิง
เจ้าบ่มักคนกระจอก
หวังอันใด๋กะเพม้าง
บ่สมหวังดอกจั๊กเทือ
เหลือแต่ใจนอฮ้างๆ
อดสาส่างหย่างเที่ยว
เหลียวทางใด๋กะมืดครึ้ม
อึมครึมหนทางหย่าง
ทางที่มีกะมาฮ้าง
หนทางน้อยจั่งข่อยเดิน
คําเอ้ย
คันแม่นใจประสงค์ซ้อน
ให้เอามอนมาป้อนไหม
ใจประสงค์อยากได้
สิขอหมายเจ้าผู้เดียว
คันแม่นอยากนั่งเวียงวัง
เจ้าอย่านั่งท่าเสย
เด้อหล่า
โอ้ยน้อ
อ้ายแอบมักเจ้าหลาย
แต่มันคงเป็นไปบ่ได้
คันเป็นคู่ครองกับนาง
หล่าเอ้ย อ้ายฮักเจ้าอีหลี
แต่ต้องยอมรับความจริง
ว่าเจ้าบ่ได้ฮักอ้าย
มาบัดนี่
คือสิอยู่ไกลกายเจ้า
มาบัดนี่
คือสิอยู่ไกลกายเจ้า
กะแอบฮักนาง
แอบมาตั้งโดน
บัดมามื้อนี้
เจ้าแล่นตามดากเขา
อ้ายฮักแท้ ฮักแท้
อ้ายฮักแท้ แต่เจ้าดันบ่สน
เป็นย้อนว่าอ้ายบ่หล่อสู้เขา
เจ้ากะเลยบินไปเจิดหนี
โอ้ยนาง โอ้ยนาง
โอ้ยนางเฮ็ดให้อ้ายอกหัก
จนนํ้าตาอ้ายรินไหล
กะย้อนว่าฮักเจ้าแฮง
คําเอ้ย
คันแม่นใจประสงค์ซ้อน
ให้อ้ายเอามอนมาป้อนไหม
ใจประสงค์อยากได้
สิขอหมายเจ้าเพียงผู้เดียว
คันแม่นอยากนั่งเวียงวัง
เจ้าอย่านั่งท่าเสย
เด้อหล่า
โอ้ยน้อ
อ้ายแอบมักเจ้าหลาย
แต่มันคงเป็นไปบ่ได้
คันเป็นคู่ครองกับนาง
หล่าเอ้ย อ้ายฮักเจ้าอีหลี
แต่ต้องยอมรับกับความจริง
ว่าเจ้าบ่ได้ฮักอ้าย