Είμαι ο πιανίστας σε ένα κόκκινο κελί με ένα παράθυρο
Δημιουργώ μ' αφήνω άφωνο
Να θυμηθώ στη τελευταία σκηνή να βάλω τέλος άκυρο
Θα μείνω εγώ, 7 γραπτά και 3 marlboro
Κανένας πούστης δεν με πίστεψε ανάποδα τα λέγαμε
Ανάσα μου δεν με ένιωσε κανείς
Έκανα μουσική τα πρωινά που μίσησες
Εμένα δεν με νίκησες να πας να γαμηθείς
Ο τελευταίος της σκηνής ο ματωμένος ποιητής
Ο πιο βαρύς σ' αυτό το ελαφρύ σανίδι
Δεν με έχεις δει ποτέ σε κλίκες και σε φάρες
Δεν με προωθούν πουτάνες κι ό,τι γράφω δεν αξίζει
Είμαι στο ίδιο μαγαζί κι ακόμα οι περαστικοί με κοιτάνε μ' αμφιβολία
Έτυχε να 'μαι αυτός που πρέπει να τους πει
Πως έφτασε η στιγμή για να εκδικηθεί η αποτυχία
Παρακαλώ ξεχάστε με
Στο βάθος μοιάζουμε πολύ για αυτό ξεχάστε με
Κυρίες και κύριοι το σακάκι μου είναι τίγκα ανασφάλειες
Και εγώ δεν κρύβω τίποτα δικάστε με
Ναι, σε ευχαριστώ λέω
Γιατί σηκώνεις το κεφάλι μου στο κλείσιμο της μέρας
Γιατί αγάπησες το τέρας
Για αυτό και εγώ σε αγαπάω όσο κανένας
Φαλκο
Σε θυμήθηκα χθες
Είμαστε εμείς και κάτι σκέψεις που πετάνε πληγές
Οι μαλακίες μου οι φρίκες και οι τύψεις πολλές
Δεν κοιμήθηκα χθες σε θυμήθηκα χθες
Χάνω τα χρόνια, τους μήνες, τις μέρες
Μάγισσα τυφλώθηκα από τις καραμέλες
Ήτανε ωραίες ήταν μαγεμένες
Μα δεν θα τις ξαναέτρωγα ούτε με σφαίρες
Μία ευχή σε μια γη ερημική
Η διαδρομή που ακολουθώ είναι ξεχωριστή
Πως χάθηκα πάλι σε ουτοπία φανταστική
Και πάντοτε στο τέλος καταλήγει στην αρχή
Σαν 4εις του μήνα παγώνει η Αθήνα
Χρόνος χαμένος πέρασε χάθηκα στην ρουτίνα
4εις το μήνα καλή χρονιά με κλίμα
Φέτος θα το τεντωσουμε το πάμε βήμα βήμα
Φάντασμα κι ίσως παιδί ακόμα
Τα είπαμε όλα σίγουρα και όχι με το στόμα
Χωρίς να με δεις λιώμα
Χωρίς μέρος και ώρα
Και τώρα τελευταία σε νιώθω χωρίς εικόνα
Από τη φλέβα μου στη φλέβα σου
Η καρδιά μου το αίμα σου
Αυτό σημαίνει έρωτας, κατάλαβες
Στη μονή πτώση που θα πέσουμε μαζί θα είμαστε χαμογελαστοί
Κι ίσως νιώσεις ότι μ' αγάπησες
Δεν έχω όραμα δεν έχω όνειρα
Δεν έχω φυσιολογική ζωή ούτε ταυτότητα
Είμαι ένα αγρίμι που κυλιέται στα πατώματα
Γαμώ τον κόσμο σας και όλα σας τα πρότυπα
Σε θυμήθηκα χθες
Είμαστε εμείς και κάτι σκέψεις που πετάνε πληγές
Οι μαλακίες μου οι φρίκες και οι τύψεις πολλές
Δεν κοιμήθηκα χθες σε θυμήθηκα χθες