Τον τελευταίο καιρό ανησυχώ, φρικάρω
Κοιμάμαι λίγο
Δε βλέπω καθαρά οταν τα μάτια μου ανοίγω
Όταν τον φίλο έκανα φίλο είχα ανάγκη
Να μάθουν κι οι υπόλοιποι απ'όλο αυτό που κρύβω
Τα χρόνια θα περάσουνε κι ο χρόνος θα σου μάθει
Είδα απο φίλο αδερφό μαχαίρωμα στη πλάτη
Να πείτε να προσέχει ο επόμενος που θα'ρθει
Κι αν πέρασα τόσα πολλά εν τέλη έμαθα κάτι
Θέλω
Τη χαρά του παιδιού όταν κλωτσάει τη μπάλα
Τις νύχτες που τα ήπιαμε και είπαμε πάμε για άλλα
Έχω ψηλά τα όνειρα μου δε θα φτάνει η σκάλα
Ή θα ανέβω μόνος μου ή θα τα κάνω μαντάρα
Με είδε ένας τύπος στον δρόμο και με πείρε αγκαλιά
Τα μάτια του δάκρυσαν σε άλλους 10 μπροστά
Ποιός ξέρει τι είναι οι τρόποι τελικά
Έτσι ρωτάει ο δικός μου και εκείνος απαντά
Είπα στον Μιχάλη αν δε χαμογελάει νά'ρθει να με βρει
Στο Ρένο ότι στη κάβα έχει το ίδιο κρασί
Θα το πιούμε στον δρόμο αγκαλιά με τον Κωστή
Ζωή
Παραπατώ πάνω σ'αυτή
Είπα στον Αντρέα όταν γυρίσει κάθε μέρα θα'ναι εδώ
Στον Μάριο χρωστάω ένα ευχαριστώ
Για κάτι νύχτες που σκεφτόμουν ή το ρέμα ή τον γκρεμό
Όταν θα δεις κρύο φώς μεσ'το μυαλό σου το χαμένο
Εγώ θα 'ρχομαι δίπλα σου κρυφά να σε ζεσταίνω
Στον όμορφο καπνό της πόλης πάλι σε χαζεύω
Μέχρι νά'ρθει κι η σειρά μου θα χορεύω
Όταν θα δεις κρύο φώς μεσ'το μυαλό σου το χαμένο
Εγώ θα 'ρχομαι δίπλα σου κρυφά να σε ζεσταίνω
Στον όμορφο καπνό της πόλης πάλι σε χαζεύω
Μέχρι νά'ρθει κι η σειρά μου θα χορεύω
Άγγελε μου λένε λείπεις απ'αυτό
Μα στα αλήθεια αυτό μου λείπει πιο πολύ απ'οτι εγώ
Δίνουμε τον εαυτό μας σε κάτι αληθινό
Να θυμάσαι το Λίλιθ τειπ το έγραψα εγώ
Ότι έμεινε χαρτί έχει καεί
Έγινε προσάναμμα σε μια φωτιά γιορτινή
Ήσουν κι εσύ
Φάγαμε και τα ήπιαμε αγκαλιά όλοι μαζί
Να θυμάσαι πως το Λίλιθ τειπ είναι αναπνοή
Το κρύο του χειμώνα με ζεσταίνει
Η φλόγα στα μάτια σου μ'αρρωστένει
Πετάμε τα παπλώματα και λειτουργούμε αυτόματα
Εκεί να δεις τι συμβαίνει
Παιφάν
Θα γράφω μέχρι οι γαμημένοι πλανήτες να σταματήσουν να γυρνάν
Θα κατεβάσω 10 μπύρες
Και θα ανέβω στη σκηνή να γίνω ενα με τ'αδέρφια κάτω
Που τους αγαπώ και μ'αγαπάν
Δεν έχει χρώμα ο ουρανός αν τον κοιτάτε απο συνήθεια
Κουβαλάμε μυαλά τρέλα και διαμάντια στα στήθια
Αν ξεφύγουν τα πράγματα οι δικοί μου βγάζουν νύχια
Κι είναι όλα δύσκολα σε αυτή τη ζούγκλα αλήθεια
Ακόμα οι φλέβες σχηματίζουνε καρδιές
Σε μέρες σκοτεινές το κόκκινο είναι έντονος λεκές
Όσες κι να'ναι αναποδιές θα προσπαθούμε
Το ζούμε
Ο Χάρος δε ξεφεύγει θα τα πούμε
Όταν θα δεις κρύο φώς μεσ'το μυαλό σου το χαμένο
Εγώ θα 'ρχομαι δίπλα σου κρυφά να σε ζεσταίνω
Στον όμορφο καπνό της πόλης πάλι σε χαζεύω
Μέχρι νά'ρθει κι η σειρά μου θα χορεύω
Όταν θα δεις κρύο φώς μεσ'το μυαλό σου το χαμένο
Εγώ θα 'ρχομαι δίπλα σου κρυφά να σε ζεσταίνω
Στον όμορφο καπνό της πόλης πάλι σε χαζεύω
Μέχρι νά'ρθει κι η σειρά μου θα χορεύω
(Όταν θα δεις κρύο φώς μεσ'το μυαλό σου το χαμένο)
(Εγώ θα 'ρχομαι δίπλα σου κρυφά να σε ζεσταίνω)
(Στον όμορφο καπνό της πόλης πάλι σε χαζεύω)
(Μέχρι νά'ρθει κι η σειρά μου θα χορεύω)
(Όταν θα δεις κρύο φώς μεσ'το μυαλό σου το χαμένο)
(Εγώ θα 'ρχομαι δίπλα σου κρυφά να σε ζεσταίνω)
(Στον όμορφο καπνό της πόλης πάλι σε χαζεύω)
(Μέχρι νά'ρθει κι η σειρά μου θα χορεύω)