Το 'δα να γεννιέται πριν να πέσει
Πριν τη πρώτη σου σκέψη
Πριν να μολύνεις ό,τι έχω λατρέψει με κάθε σου λέξη
Βενζίνη στο χημείο και έχουν όλοι χαζέψει
Δεν έχεις θέση δίπλα μου μέχρι ο ήλιος να πέσει
Έχουν τον δαίμονα καλέσει πίσω
Δεν είμαι εντάξει και καθόλου σε φάση για να μου λες να ηρεμίσω
Πες μου το πρόβλημα σου να το κανονίσω
Έχω γυρίσει πίσω λέω ήρθα για να το λήξω
Δεν με νοιάζει τι λένε ούτε πώς θα μιλήσω
Παίρνει χρόνια στους νεκρούς να καταλάβουν τον στίχο
Θα πετάξω μαζί σου
Και ίσως σπάσω τον τοίχο
Οι περισσότεροι από αυτούς προσεύχονται να αποτύχω
Αυτή η πόλη στον μεγάλο της ύπνο κοιμάται
Φωτογραφίζεται γυμνή στον μεγάλο της κήπο
Είχα ρωτήσει πως τους λένε και από πού γυρνάτε
Λείπαμε χρόνια μα επιτέλους ήρθα 'δω θα ανήκω
Έτσι εγκλωβίζεις τη λογική μου όποτε σε έχω ανάγκη
Δεν νομίζω κάτι μέρες σαν αυτές δε κλείνω μάτι
Ναυαγός σε μέρος που άνθρωπος δεν υπάρχει
Δε ζωντανέψανε ποτέ αυτοί οι νεκροί μονομάχοι
Έτσι εγκλωβίζεις τη λογική μου όποτε σε έχω ανάγκη
Δεν νομίζω κάτι μέρες σαν αυτές δε κλείνω μάτι
Ναυαγός σε μέρος που άνθρωπος δεν υπάρχει
Δε ζωντανέψανε ποτέ αυτοί οι νεκροί μονομάχοι
Πριν πάρουν καν χαμπάρι τους έχω φερμάρει
Εξαφανίζω τους MC's που σκοτωθήκανε σε μάχη με το φτυάρι
Το πτώμα σου χαζεύει τη πανσέληνο που φτάνει
Ξέρω ακριβώς ποιοι είστε και η κοπέλα σου τι κάνει
Δίνω σήμα στον μπάτσο που λαμβάνει
Εμάς δε θα μας πιάσετε ποτέ και ας γεννηθήκατε ρουφιάνοι
Τίποτα δε μου κάνει από σας
Όσο και αν κάνει
Έχω τον στίχο που όποιον βάλω απέναντί του θα πεθάνει
Γάμησε τι σου 'παν οι άλλοι
Κράτησε τι σου 'πα εγώ
Ήμουν παρών σε αυτό το περιστατικό
Είχα χάσει το μυαλό μου και ήμουν 20 χρονών
Έχεις χάσει την καρδιά σου και έτσι είσαι πάντα απών
Έτσι εγκλωβίζεις τη λογική μου όποτε σε έχω ανάγκη
Δεν νομίζω κάτι μέρες σαν αυτές δε κλείνω μάτι
Ναυαγός σε μέρος που άνθρωπος δεν υπάρχει
Δε ζωντανέψανε ποτέ αυτοί οι νεκροί μονομάχοι
Έτσι εγκλωβίζεις τη λογική μου όποτε σε έχω ανάγκη
Δεν νομίζω κάτι μέρες σαν αυτές δε κλείνω μάτι
Ναυαγός σε μέρος που άνθρωπος δεν υπάρχει
Δε ζωντανέψανε ποτέ αυτοί οι νεκροί μονομάχοι
Έτσι εγκλωβίζεις τη λογική μου όποτε σε έχω ανάγκη
Δεν νομίζω κάτι μέρες σαν αυτές δε κλείνω μάτι
Ναυαγός σε μέρος που άνθρωπος δεν υπάρχει
Δε ζωντανέψανε ποτέ αυτοί οι νεκροί μονομάχοι
Έτσι εγκλωβίζεις τη λογική μου όποτε σε έχω ανάγκη
Δεν νομίζω κάτι μέρες σαν αυτές δε κλείνω μάτι
Ναυαγός σε μέρος που άνθρωπος δεν υπάρχει
Δε ζωντανέψανε ποτέ αυτοί οι νεκροί μονομάχοι