Ότι άφησες μισό, ότι έμεινε μισώ,
Τα λάθη μου μετρώ... ξάφνου μπροστά κενό,
Περίεργα βράδια ώρες που δεν είσαι εδώ,
Και γω, ακόμα εδώ... Το αντίο που πάντα σιχαινόμουν να πω,
Δεν θέλω να χορέψουμε γαμώ,
Έμαθα να συγχωρώ... Μα όχι και να ξεχνώ,
Πάντα με κοροϊδεύανε γιατί φόραγα τα ρούχα μου ανάποδα,
Δεν μ' ένοιαξαν ποτέ τα ακριβά εμένα μάτια μου,
Μα οι άνθρωποι και αυτοί είναι ρούχα,
Έχουν την καλή και την ανάποδη πλευρά,
Μα επέλεξα να έχω την ετικέτα μου μπροστά.Όταν στα μάτια με κοιτάν,
Πόσο ηλίθιοι είμαστε πες μου τελικά;
Κάνουμε όνειρα με προφανές τέλος κάθε φορά,
Ερωτευόμαστε τα λάθος άτομα ξανά και ξανά,
Αφού το παραμύθι ήτανε τέλειο όπως παλιά,
Και έμαθα να προσποιούμαι ότι δεν με πειράζει,
Αφού στην πραγματικότητα με σκότωνε με νάζι,
Σου χάρισα το αύριο και συ κοιτούσες χθες,
Εδώ έχασα εμένα όχι εσένα τι μου λες;
Δεν υπάρχουν έρωτες με την πρώτη ματιά μωρό μου,
Χάθηκες εμπρός μου όλα ήταν θέμα χρόνου,
Εδώ που σκότωσαν μπροστά μου ότι αγαπούσα,
Εδώ που σε πουλάνε άνθρωποι για λίγα γούστα
Όλοι δίνεται αγάπη μα η αγάπη σας γαμιέται,
Δεν γαμιέται, παραμένω ο μοναδικός μαλάκας που επιμένω,
Καλύτερα απωθημένο από συνηθισμένο...
Ότι άφησες μισό, ότι έμεινε μισώ
Τα λάθη μου μετρώ... ξάφνου μπροστά κενό
Ώρες που δεν είσαι εδώ... Βράδια περίεργα
Μα εγώ ακόμα εδώ...
Σωστές στιγμές σε λάθος καιρό,
Λάθος άτομα σε χώρο κοινό,
Μίλησε μου για τρικυμίες,
Τα πιο μεγάλα λόγια κρύφτηκαν σε τρεις τελείες...
Στο χρόνο καταραμένος τριγυρνάω,
Αλαφιασμένος σε μυρίζω παντού παραμιλάω,
Πονάω, γιατί γαμώ σε είδα και μου θύμισες,
Το λόγο όπου ξανά πάλι μόνος μου προχωράω,
Παράξενα, η πόλη Αθήνα νιώθω ξένος και ταυτόχρονα οικείος
Σε χιλιάδες πρόσωπα ανάμεσα,
Στα βρόμικα στενά της περιπλανιέμαι σαν φάντασμα,
Κάνω μια στάση να πάρω λίγο οξυγόνο μ' ανάθεμα,
Ακόμα και δω το δικό σου άρωμα γαμώτο πια κουραστικά,
Να εθίζομαι σε κάτι που δεν έχω μόνο για να νιώσω πλήρης
Κι απελπίζομαι,
. Σάββατο βράδυ μαζί.Κυριακή πρωί τι?
Κι αν η αγάπη υπερισχύει η επόμενη ημέρα θα μας έβρισκε μαζί.
Μα πάλι λείπεις,
Πάντα κάτι θα λείπει,
Ξέρεις μην ανησυχείς για μένα το 'χω συνηθίσει,
Έξω βρέχει, όλοι λένε στενάχωρος ο καιρός,
Μα εγώ χαμογελάω γιατί μ' εμένα κάνει κέφι,
Για ευχή της θα γινόμουν αστέρι που πέφτει,
Μα απόψε θα 'θελα να ήσουν δίπλα μου και
Όχι πίσω μου... Στ'αλήθεια όπως και να έχει.