Ir erste Bank ganz zvordescht isch sie gsässe
Mit lange Zöpf und hät fast gar nüt gseit
Zom Znüni het sie Ankewegge gässä
Und immer Schöss mit Tierlimuster treit
Im Pärlifangis amigs i der Pause
Do han i gschpienzlet, dass sie mit mir rennt
Sie dänket jetzt, ja typisch Gofeflause
Händ sie än Ahnig, i mir drinn
Das chunt mir immer no in Sinn
Häts meh als nume s'Füür in Holland brännt
I bi so richtig durenand gsi und wär absolut im Stand gsi
Z'säge: "Ankebälleli, du bisch min Schatz!"
Aber dasmol selbverständli hani nüt gseit und schlussendli
Heimli träumt vom Ankebälleli, mim Schatz
Bis den s'Ankebälleli vo selber cho isch
Und mir gseit het dass es froh isch
Wien ich lieb mit ihm seig wie sös keine meh
Und dann natürlich ischs um mi und s'Ankebälleli grad glich
So richtig zünftig uf de Schuelreis gscheh
Vor churzem bin i Zmittag vor de viere
Go laufe mit de Frau und mit em Hund
Do gsehn i, das mer öper bim spaziere
Won ich doch känne müest entgäga chunt
Mer lueged üs it Auge uf 10 Meter
Und schlocked uf Kommando 3x leer
Ja isch sie das und isch das ächt de Peter?
Dä säbmol det vom Schuelhusplatz
Und I de Päärlifangisschatz
Jo nei wie lang isch das scho her
I bi so richtig durenand gsi und wär absolut im Stand gsi
Z'säge: "Ankebälleli, jo gits die no!"
Aber dasmol selbverständli hani nüt gseit und schlussendli
Bim ä "Grüezi und wie gots?", si glah
Bis denn s'Ankebälleli vo selber cho isch
Und mir gseit het, dass es froh isch
Mich so eifach ganz per Zuefall wieder zgseh
Denn isch natürlich ein Moment um mich
Und s'Ankebälleli grad glich
So fascht wie säb mol uf de Schuelreis gscheh