W wielkanocny świt w dolinie mgły,
Gdzie na jarmark droga wiodła mnie,
Zobaczyłem jak Irlandii kwiat
Szwadronami znikał w sinej mgle.
Gdy piszczałki głos melodię grał
Nad wzgórzami zawisł grozy cień.
"Anioł Pański" brzmiał od Liffey w dal
Dzwonu ton zastygał w sinej mgle.
A w sztandary wplótł odwagę wiatr,
Gdy stanęli u Dublina bram.
Lepiej zginąć wśród Irlandii traw
Niż pod Suva czy pod Sud-el-Bar.
Na równinach, gdzie wróg panoszył się
Siłę ramion niosła chyżość nóg,
Gdy spowity w śmierć brytyjski wróg
Płynął cicho poprzez siną mgłę.
Zginął młody las i w zmierzchu czas
Dzwon żałobny coraz ciszej brzmi
Tym co w Wielkąnoc głowy okrył mrok
U przedwiośnia pełnych słońca dni.
Tak nas poznał świat i uwierzył nam
W naród co tyranii zerwał sieć.
Nawet w podły czas dumnych oczu blask
Będzie lśnił na przekór sinej mgle.
Nawet w podły czas dumnych oczu blask.
Będzie lśnił na przekór sinej mgle.