शांत हो श्रीगुरुदत्ता
मम चित्ता शमवी आतां
तूं केवळ माता जनिता
सर्वथा तूं हितकर्ता
तूं आप्तस्वजन भ्राता
सर्वथा तूचि त्राता
(चाल) भयकर्ता तूं भयहर्ता
दंडधर्ता तूं परिपाता
तुजवाचुनि न दुजी वार्ता
तूं आर्ता आश्रय दत्ता
मम चित्ता शमवी आतां
अपराधास्तव गुरुनाथा
जरि दंडा धरिसी यथार्था
तरि आम्ही गाउनि गाथा
तव चरणीं नमवूं माथा
(चाल) तूं तथापि दंडिसी देवा
कोणाचा मग करूं धावा?
सोडविता दुसरा तेव्हां
कोण दत्ता आम्हां त्राता?
मम चित्ता शमवी आतां
तूं नटसा होउनि कोपी
दंडितांहि आम्ही पापी
पुनरपिही चुकत तथापि
आम्हांवरि नच संतापी
(चाल) गच्छतः स्खलनं क्वापि
असें मानुनि नच हो कोपी
निजकृपालेशा ओपी
आम्हांवरि तूं भगवंता
मम चित्ता शमवी आतां
तव पदरीं असता ताता
आडमार्गीं पाऊल पडतां
सांभाळुनि मार्गावरता
आणिता न दूजा त्राता
(चाल) निजबिरुदा आणुनि चित्ता
तूं पतीतपावन दत्ता
वळे आतां आम्हांवरता
करुणाघन तूं गुरुनाथा
मम चित्ता शमवी आतां
सहकुटुंब सहपरिवार
दास आम्ही हें घरदार
तव पदी अर्पुं असार
संसाराहित हा भार
(चाल) परिहरिसी करुणासिंधो
तूं दीनानाथ सुबंधो
आम्हां अघलेश न बाधो
वासुदेव प्रार्थित दत्ता
मम चित्ता शमवी आतां
शांत हो श्रीगुरुदत्ता
मम चित्ता शमवी आतां