Γελούσες όταν άνοιξα την πόρτα Γελούσες όταν ήρθε ο καφές Να μ'αγαπάς γι'αυτό που είμαι λες Τη γη την εληστεύουν και τα χόρτα Περπάτησες στην κάμαρα μιλώντας Στην πολυθρόνα πέφτεις ξαφνικά Καθένας με τα όπλα του νικά Τη νύχτα θα νικήσω εγώ γελώντας Ετούτη η μουσική δεν με λυτρώνει Όσο κι εμείς θα ζήσει αυτό το ξέρεις Πάγος στον ήλιο η ζωή μας λιώνει Γελάς μα εγώ το ξέρω υποφέρεις Το γέλιο σου εκεί και το δικό μου Σα μουσική τη νύχτα διαλυμένη Ακούω τη βροχή μες το όνειρο μου Στην άσφαλτο να πέφτει ηλεκτρισμένη Το βλέμμα σου το βιολετί και γκρίζο Σαν αλάτι πάνω στις πληγές Τα χάδια σου να αφήνουνε ουλές Κι εγώ να σφιγγομαι να μην δακρύσω Μ'ακολουθείς σαν βγαίνω στη βεράντα Μου λες μόνο εμένα ν'αγαπάς Το γέλιο μου θ'ακούς όπου κι αν πας Η αγάπη μου θα σε τυλίγει πάντα Ετούτη η μουσική δεν με λυτρώνει Όσο κι εμείς θα ζήσει αυτό το ξέρεις Πάγος στον ήλιο η ζωή μας λιώνει Γελάς μα εγώ το ξέρω υποφέρεις Το γέλιο σου εκεί και το δικό μου Σα μουσική τη νύχτα διαλυμένη Ακούω τη βροχή μες το όνειρο μου Στην άσφαλτο να πέφτει ηλεκτρισμένη