Ik wil niet meer met je praten.
Ik heb jou niets meer te zeggen.
Wat ik voor je voelde is voorbij.
Ik vraag je mij met rust te laten.
Je hoeft me niets meer uit te leggen.
Het is over tussen jou en mij.
We hebben niets meer te bepraten.
We hoeven niets meer te proberen.
Jouw rennen doofde in een hart het vuur.
Als je me nu met rust wilt laten.
Zal de tijd het misschien leren.
Die heelt immers alle wonden op den duur.(ref) maar voorlopig wil ik eventjes alleen zijn.
Proberen uit te vinden wat ik voel.
Geloof me als ik zeg.
Het doet ook mij pijn.
Maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Dus laat me als je wilt.
Even alleen zijn.
Luister alsjeblieft naar wat ik zeg.
Misschien dat ik mij vergis en op den duur jouw liefde mis.
Maar voorlopig is dit echt de juiste weg.
Je mag op me blijven wachten.
Je mag in me blijven geloven.
En wie weet?
Komen na verloop van tijd.
De val van koude nachten de vlinders weer naar boven.
En krijg ik van mijn beslissing spijt.(ref) maar voorlopig wil ik eventjes alleen zijn.
Proberen uit vinden wat ik voel.
Geloof me als ik zeg.
Het doet ook mij pijn.
Maar ik hoop dat je begrijpt wat ik bedoel.
Dus laat me als je wilt even alleen zijn.
Luister alsjeblieft naar wat zeg.
Misschiwn dat ik mij vergis.
En op den duuur jouw liefde mis.
Maar voorlopig is dit echt de juiste weg.
Maar voorlopig is dit echt de juiste weg.