Boşalır cüzdanlar yine
Eser rüzgarlar
Yagmurlar nadide
Batıyorum daha dibe
Boşalır cüzdanlar yine
Eser rüzgarlar
Yagmurlar nadide
Batıyorum daha dibe
Yaşlı adam genç bi kadına bakarken
Sahip oldugu zamanı kıskandı
"Pardon,fazladan bi hayatınız var mı?
Benimki hızla tükenmekte bayadır ısrarlı."
Ve gülüp mırıldandı
Bu sohbet hayalinde dahi fazla kırılgandı
Durup sordu kendine; "varolmak istemekte sınır var mı?
En iyi ihtimalle geriye bikaç yılım kaldı."
Bu şehirdeki pencereler hep
Kapalıdırlar sence neden?
Ruhunu korumak için dışardaki zelzeleden
Içinde her ne varsa ertelenen
Sonsuzluk ruhundaki sanal kaygı
En büyük kahramanların ardında kalan saygı dahi
Silinip giderken ölümsüzlük palavraydı
Zamanı geriye almak istemek de zaman kaybı
Şiir!
Boşalır cüzdanlar yine
Eser rüzgarlar
Yagmurlar nadide
Batıyorum daha dibe
Boşalır cüzdanlar yine
Eser rüzgarlar
Yagmurlar nadide
Batıyorum daha dibe
Şehrin trafiginde hapis kalan yolcular nizami
En çok böyle vakitlerde kenti sorgular misafir
Bu varken yok olmanın korkutan bi hali
Yalnız ayakkabısını gördügün komşular misali
Bu mektup tanrıya bi zahmet okusun
Ey büyük senarist! bana yazdıgın sahne çok uzun
Ayakta uyuturken beni,bu filmin sahte dokusu
Sıcak bi gülümseyiş sabah taze kahve kokusu
Içinde büyüdügün şu fanus çatladıkça
Malum şartların mimarları,ister onları masum sanmanı
Gerçekligin zihnine taarruz anlarında
Kabus sandalının sarsıntısına maruz kalmanı
Maglup aşkların yıkıntısında "tarumar"
Tanımlar ancak geride bıraktıgı o soguk makuz akşamı
Bu beton ormanda yitirirken yagmur anlamını
Magrur avcılar hep peşindedir magdur avların
Bu yüzden!
Boşalır cüzdanlar yine
Eser rüzgarlar
Yagmurlar nadide
Batıyorum daha dibe
Boşalır cüzdanlar yine
Eser rüzgarlar
Yagmurlar nadide
Batıyorum daha dibe