Sen kulaklarını tıkarken Yagmur fısıldar Kendine bile anlatamadığın bi'şeyler var İçinde çözemediğin Hiç tanımadığın Kendisinden daha da kaybolmuşa yol soran biz Renkli ışıklar altında yorgun konsomatris Bi' ninni mırıldanır saçları ve manzarası dağınık "Ah, babam sağ olsaydı" derken Ankaralı Namık Bu gece 45 yaşına bastı (ah, babam sağ olsaydı) 45'lik plaklarla bi' 45'lik devirmişti Yalnız kendiyle savaşmış kendine yenilmişti Yalnız kendiyle konuşmuş belki de delirmişti Tenine dokunmak bi' roman okumak gibiydi Her izin bir hikayesi ve bir de söyleyecek sözü vardı Ayazdan çatlamış dudaklarında kalmamıştı Dilenecek bir özür artık Vatansız yolculukların birinde kapın çalsın En az kıyametin kadar uzak ve yakın şansın Her şeyi unutsan da aklında bir satır kalsın Yaşarken öğrenirsin, ölürken hatırlarsın Şiir