İçimde savaş var yok yanımda arkadaş
Kozum cesarettir namlularla kalırsak baş başa
Bu şehir karmaşa bize tanımaz başka şans
Öğrenecekler kim olduğumu gelirsek yan yana
Ömrümden çalarken günler omzumda onlarca külfet
Ölsemde gam yemem ben sen yeterki sözünden dönme
Gözün ne zulümler görcek peşinde onlarca ödlek
İnanki kör olmak isterdin bir kez gözümden görsen
Nasılsa?
Çok denedim çok görevim var
Yok denecek kadar az ömrüm var
Benim gönlüm rahat ama güldüğüm yok ana
Ölmemi bekleyen dostlar var
Beni kurtar tanrım bu kurtlardan
Zor günleri görmedi bunlar daha
Beni vurduysan götü kurtarman zor
Çoktan geçtim o yollardan
Olay, mübah, günahlarımız artık
Utan, yeter konuşmamalı artık
Olay, bu can hayallerime sadık
Elbet biter bedenim ölmeyede razı
Yine bastırın, bana saldırın
Kadıköyün ortasında yalnızım
Korkmam
Metropolün ortasında kaya gibi dimdik
Kaya gibi dimdik
Yine bastırın, bana saldırın
Kadıköyün ortasında yalnızım
Korkmam
Metropolün ortasında kaya gibi dimdik
Kaya gibi dimdik
Ölümlerden ölüm beğen
Ağzından kanlar akarken
Usanmaz uslanmazlar
Geçer üstünden akbabalar
Yok bir şansın aranmaz artık
Uzaklaştırdı bu kan deryası
İnsanlığından kaybetme
Uyan son kez
Hatırlarsın esmeralda zordur epik günler artık
Kardiyak'la zorlu sürece razı temiz güller aldım
İstediğinde durma, kimse yoktu burda
Sen bilirsin istediğini çöp diyenler hurda
Üç kuruşluk marketing'le bir filozof tavsiyesi
Modern Hip Hop tavuklarına bir dinozor kafiyesi
Aç kulağını dinle, bitti o zor hamilelik
Çok beğendiğin hayatının belki son on saniyesi
Saldır kaleme kalbi sattığın zamanlar
Batsın sözler artık attığın yalanlar
Sapmış bilinçaltın aldığın karardan
Kaçtığın kadere dönme kaçtığın taraftan
Yaktım kaldırdığım eşyalar
Maziden kurtuldum sandım
Sonsuzluklar son bulsun
Metropolün ortasında kaya gibi dimdik
Yine bastırın, bana saldırın
Kadıköyün ortasında yalnızım
Korkmam
Metropolün ortasında kaya gibi dimdik
Kaya gibi dimdik
Yine bastırın, bana saldırın
Kadıköyün ortasında yalnızım
Korkmam
Metropolün ortasında kaya gibi dimdik
Kaya gibi dimdik