Bırakıp elimden mikrofonu
Gittim yirmimde askere
İçimde bin bir heves ve Şerefle ha ve son günlerimde kurdum hayalini
Döndüğümde geriye bir işe kapak atıp
çalışacak, okuyup yazacak, gezip tozacak,
Kültür-sanat, spor, sinema,
Eğlence dolu dolu yaşayacaktım ben gençliğimi
Ama nerede? Nihayet 550 yedim seni
En sonunda döndüm işte ben
Gençliğimden giden 1.5 yıl sonra
Sağanak gibi güçlü, okyanus gibi büyük
Düşler ve hayallerle! Baktım, gördüm, izledim; ülkem ne hale gelmiş
Bizlere vaat edilenler seraptan ibaretmiş
Para uğruna hırsızlar kollanmış
Hortumcular halkın parasını emmiş; yemiş te gitmiş
İnsanlar bir dilim ekmeğe bile muhtaç düşmüş ha
Çocuklar ağlıyor ha, analar ağlıyor
Hayaller yok olup kül olup gidiyor
Acılar tüm yurdu sarıp sarmalamış; kara bulutlar çökmüş
Haklı mı Haklı Halk!
Böyle giderse araba duvara toslar,
Hep birden biz batıp gideriz
Yaş oldu 22! Askerden geldiğimde bana değil sadece
Düşlediği hayat bütün gençlere kurşunu indirdi bam, bam
Kara para; para, para, para, para! Batsın bu para
Çalmak-çırpmak-kara toprağa gömülmek
Yakışmaz hiç kimseye, hiç yakışmaz
Hey siz 550 adam
Vurunca ses vermeyen davul mu
Yoksa sifon sesi mi?
Yaşam güzel bir tat
Alamazsınız bizden al size tokat!
Para uğruna duymaz kulağınız halkın sesini
Parası olanın sesi işte sizin dilinizde?
Ama yürek bu işte; bu yürek işte bizde
Yıkıp sokacağım bir arı gibi sizi ha
İnanmaz kimse size kimse inanmaz
Yalanların tümüne karnımız tok
Yok yok ha; af etmek hiç yok
Çok şey değil istenilen sadece
Bu sadece temel yaşam hakkı
Kaybedeceğimiz hiç bir şey yok Sizin ise çok!
Gün sizin gününüz bugünüz
Gün bugün batıyor; gün sizinle batıyor.
Yeni gelen gün güneşli bir gün
Yaş oldu 22! Askerden geldiğimde bana değil sadece
Düşlediği hayat bütün gençlere kurşunu indirdi bam, bam
Kara para; para, para, para, para! Batsın bu para