Όλα θολά μπροστά, στα χέρια μου πήρα την τύχη
Καθώς σκεπάζω όλο το βράδυ τη θέα με ομίχλη
Άνεμοι σκίζουν τον αέρα
Σύννεφα βαραίνουν
Είναι απ'τις νύχτες που τα δάκρυά μου με ομορφαίνουν
Κι αφού πλαγιάσαμε και 'μείς σ'αυτόν τον άγιο τόπο
Κοίτα να οπλίσεις το μυαλό σου, γιατί αυτό είναι το όπλο
Κι όσο τα αστέρια θα μου δείχνουν τον δρόμο που πήρα
Θα σιγο-τραγουδάω όλα αυτά που με δίδαξε η πείρα
Έμαθα πρόσφατα πως φεύγεις
Πως πας Ισπανία
Γιατί σε'πνίξανε το στρες και η πολυκοσμία
Να ξέρεις, φίλε, πως σε αγάπησα γι'αυτό που είσαι
Γι'αυτά που ζήσαμε και για τον τρόπο που κινείσαι
Πήγαινε φτιάξε τη ζωή σου και θα'ρθω μια μέρα
Να φάω paella στο Las Palmas, στη Villa Caldera
Μη φοβάσαι, θα'μαι εδώ να φυλάω τις πύλες
Και θα μαθαίνεις για τα ραπ μου σε site και σε στήλες
Έχω φιλίες που κρατήσανε μέσα στον χρόνο
Τη κουλτούρα του χιπ-χοπ που ζήσαμε στον δρόμο
Δυό ψυχολόγους να μου δείχνουν πως πρέπει να ζήσω
Και μια κοπέλα που εμπιστεύτηκα για να αγαπήσω
Δε ξέρω τι μας ξημερώνει, χανόμαστε νέοι
Χτισμένοι μέσα στο κουρμπέτι, πιστοί και γενναίοι
Άλλοι δουλεύουνε πρωί, κι άλλοι σπρώχνουνε πράσσο
Κι όσοι ποντάρανε τα πάντα μείνανε στον άσσο
Γεννήθηκα εδώ και μάλλον εδώ θα πεθάνω
Κυνηγημένος σε ταράτσες, σαν να'μουν ο Pablo
Κάποιοι τα κόψανε σιγά-σιγά
Εγώ με τη μία
Γιατί με θέλανε κλεισμένο στα ψυχιατρεία
Πήγαινα με sportex λιωμένα πρωί στο σχολείο
Γι'αυτό αγοράζω τα sneakers μου δύο-δύο
Γι'αυτό όταν βλέπω το ψυγείο γεμάτο, γελάω
Υποσχέθηκα στον εαυτό μου δεν ξαναπεινάω
Πίσω απ'τον Πύργο Αθηνών, Cinema Galaxias
Εδώ και 'κει, να τρώμε σάντουιτς πολυτελείας
Αντί να δένουν υπουργούς, βάζουν εμάς στο μάτι
Κάνε στην άκρη, που είναι η πινακίδα στο βεσπάκι
Δεν περιμένω οι προσευχές να σε φέρουνε πίσω
Μην ανέβω στα ουράνια και τους γαμήσω
Η αμαρτία στον πλανήτη μου είναι απόλαυση
Πως να μας κρίνουν οι θεοί
Εδώ είναι κόλαση
Παλεύω ακόμα να αποβάλλω συνήθειες του δρόμου
Mcs' που κάνουνε καριέρα με ρίμες του κώλου
Πέφτουν οι τρίχες μας σημαίνει ότι ζήσαμε, Γιάννω
Είμαστε πιο τρελοί απ'ολους και το απολαμβάνω
Δώσε φιλιά στη Παπαδά, στα στοιχειωμένα κάστρα
Απ'τα σκατά και από τον πάτο αγγίξαμε τα άστρα
Μαυροκώστα, έφυγες νωρίς και στα στενά πενθούνε
Κι αυτοί που λένε μαλακίες, να παν' να γαμηθούνε
Πήρα καινούριο αφρυγραντήρα, να σπάει η υγρασία
Κάθομαι σπίτι πλέον, μαζεύτηκα, θέλω ησυχία
Ήσουν ανήσυχος μικρός, σε τραβούσε η αλητεία
Και άλλαζες χαρακτήρα ανάλογα με την ταινία
Γίναμε απότομα άντρες
Από τόσο δα παιδάκια
Σε οικοδομές και σε καβάντζες στραγγίζουν μπαμπάκια
Τι λες, προλάβαμε να ζήσουμε ή πήγαμε στράφι
Μου λέει, γιέ μου, όταν γελάς το πρόσωπό σου αστράφτει
Όλα θολά μπροστά, στα χέρια μου πήρα την τύχη
Καθώς σκεπάζω όλο το βράδυ τη θέα με ομίχλη
Άνεμοι σκίζουν τον αέρα
Σύννεφα βαραίνουν
Είναι απ'τις νύχτες που τα δάκρυα μου με ομορφαίνουν
Κι αφού πλαγιάσαμε και εμείς σ'αυτον τον άγιο τόπο
Κοίτα να οπλίσεις το μυαλό σου, γιατί αυτό είναι το όπλο
Κι όσο τα αστέρια θα μου δείχνουν τον δρόμο που πήρα
Θα σιγο-τραγουδάω όλα αυτά που με δίδαξε η πείρα