20 χρόνια μίσος και ακόμα μίσος
Τι και αν περνάει ο καιρός, παραμένει ο στίχος
Όσο βρώμικος αέρας θα τρέφει τα πνευμόνιας μας
Η άσχημη εικόνα τους θα βγαίνει απο το στόμα μας
Τ-Ζ-Μ-Λ, ΤΖΑΜΑΛ συντομογραφία
Τ-Ζ-Μ-Λ, γαμιέται η αστυνομιά (γαμιέται)
Καλημέρα από την Μεσόγειο
Ζούμε στο πιο καυτό σημείο επάνω στην υδρόγειο
Ζούμε στην γωνία της θανάσιμης υπερηφάνειας
Εγκλήματα τιμής και πάθους ως της γένιας
Είμαστε γεννημένοι αλήτες, Έλληνες, Βαλκάνιοι κι Ανατολίτες
Τη φιλία, την γυναίκα μας, την οικογενειά μας
Κι ας καίγεται ο κόσμος δυο μέτρα μακρυά μας
Μπούκες, μανούβρες, επιχειρήσεις σκούπες
Μας τάζουνε καλύτερες μέρες αλλά πούντες
Στα πάρκα της πόλης μεγαλώνουν αλεπούδες
Μπροστά στην τηλεόραση μεγαλώνουν γούνες
Στα ήμια για ένα παγκάκι πέφτουν χαστούκες
Ο νόμος του Δαρβίνου με λύκους και αρκούδες
Άσε τι λεν'στα σχολεία,είμαστε άγρια θηρία
Ζούμε σε Αμαζόνιους, σαν την Βραζιλία
Έχω λουκέτο στην εξώπορτα,όπλο στο κρεβάτι
Και από μικρός κοιμάμαι μ'ανοιχτό το ένα μάτι
Δυο μπαρμάνια που στις μαύρες μου, με εξομολογούνται
Σ'ένα μαγαζί που οι μπάτσοι το σκέφτονταιγια να μπούνε
Σφίγγω μέσα την ελπίδα μου, κρατάω γερά
Μία ματιά στο ρολόι μου, να δω αν πάει καλά
Φτύσαμε αίμα να περάσουμε τα 29
Παραλίγο να λυγίσουμε μα τέρμα όλα αυτά
Τώρα ελεύθεροι απο φόβους και παράνοιες του χθες
Φυσάει Βαρδάρης στο κατάρτι μας, Ζήνων για πες
Ξεσπάμε στο ραπ και φτιάχνουμε μουσικές
Με λόγια απ'το πάρκο για όλες τις περιοχές
Η ψυχή μου γραμμένη επάνω στο χαρτί
Η εκδίκηση είναι αιχμηρή σαν Λ-Ε-Ξ
1-3-1-2 απ'τα 14 μας
Όλοι οι μπάτσοι μπάσταρδοι,το'χουμε δει μπροστά μας
Μαύρο αυτοκίνητο γιατί έτσι το ζήτησα
Μουσική μου αλήτισσα, Κωνσταντινουπολίτισσα
(Γιατί έτσι τη ζήτησα, μουσική μου αλήτισσα, Κωνσταντινουπολίτισσα)