Γυρνάω ζαλισμένος σαν μπίλια
Κρασί απ' τα καλύτερα σταφύλια
Για γούρι τα τετράφυλλα τριφύλλια
Σφιχτά σε κρατώ σαν σε χορό με μαντήλια
Θα γλεντάμε μέχρι να ανάψουνε καντήλια
Αδέρφια θα μας χαιρετάν, στο στόμα τα φυτίλια
Ο,τι και να κάνεις, σ' έχουμε ξεφτίλα
Δες πως μεγαλώσαμε δεν φεύγει η καφρίλα
Φυσάει στα βουνά κι ανατριχιάζω
Βαριά τα πωγωνίσια αναστενάζω
Σφίγκω το μαχαίρι στα δόντια, δεν παίρνει ο χάρος από λόγια
Το άγχος το φυτεύουν με ρολόγια, με το χέρι να μετράμε κομπολόγια
Οι φίλοι μου να ξέρεις έχουν γνώση
Κι ας μην διαβάζουν όλοι τον Μπουκόφσκι
Με την ζωή σκληρά έχουν μεγαλώσει
Και στην αλάνα γόνατα ματώσει
Στο βασανιάρη επί δύο δόση
Ο γιατρός να ξες δεν θα το σώσει
Ο ρουφιάνος ζει για να σε δώσει
Κι ο μπάτσος θέλει να σε μπαγλαρώσει
Οι μάγκες πιάνουν όλοι τα γεφύρια
Το ξέρεις παρακάτω βάλε σφήνα
Και πρέπει για να πουν όλο το ποίημα μια και 15 μες το τμήμα
Υπογράφουν μα ήταν μόνο λίγο τρίμα
Ξέρω πως το νιώθεις μάγκα Αλήθεια
Σφηνες campari σαν αίμα ρουφάω
Κάνω τον Δράκουλα, πίκρα ζητάω
Ανοίγω τα μάτια στο χαος, μπροστά τους να στέκομαι πράος
Στην γειτονιά με λεν αλήτη, με λένε τοξικόομανή
Γιατί γυρνάω αργά στο σπίτι και οι μπάτσοι με έχουν βαρεθεί
Φέρε γιατρέ το γιατρικό, αρρώστησα θέλω γιατρό
Σκοτώσαμε τον κυβερνήτη και στήσαμε ακριβό χορό
Γάμησε τους άλλους είπα κι έφυγα
Δυο μπουκάλια πάτησα και ξέφυγα
Με έβαλαν στη μέση και με έδειχναν
Τώρα είναι στη μέση και ίσως έφυγαν
Ποτέ δεν ήμουν μέτριος το ξες αυτό
Πάντα έγραφα με τρόπο εξαίσιο
Ο χαρακτήρας σου σε στυλ απαίσιο
Ποτέ δεν θα ξεφύγεις απ' το πλαίσιο
Τώρα παίρνω πίσω ότι μου αξίζει
Κι άσε τον ζηλιάρη να νομίζει
Αυτοί που είναι δίπλα μου είναι busy
Ψοφάνε για το proof όπως ο sweazy
Γαμώ τα κόμπλεξ και τις υστερίες σας
Τις αληθοφανείς μούφα ιστορίες σας
Κανέναν δεν θυμάμαι από τη γύρα
Γι' αυτό ότι γράφετε πάντα είναι φύρα
Καβάλησα το κύμα όταν δεν ήσουνα
Αν είδες τον ρουφιάνο πρώτος φτύστονα
Γαμώ τον λυτη που τον είχα γείτονα
Κολωδάχτυλο απ' τον τρίτο επίμονα
Ραπάρω για τον τάφο όπου τον κλείδωσα
Για two more days τα όνειρα μου κλείδωσα
Για να 'χει ο Τhel μεθαύριο να φάει
Να δω τον Στέλιο μόνο να γελάει
Στην γειτονιά με λεν αλήτη, με λένε τοξικομανή
Γιατί γυρνάω αργά στο σπίτι και οι μπάτσοι με έχουν βαρεθεί
Φέρε γιατρέ το γιατρικό, αρρώστησα θέλω γιατρό
Σκοτώσαμε τον κυβερνήτη και στήσαμε ακριβό χορό
Στην γειτονιά με λένε αλήτη, με λένε τοξικόμανη
Γιατί γυρνάω αργά στο σπίτι και οι μπάτσοι με έχουν βαρεθεί
Φέρε γιατρέ το γιατρικό, αρρώστησα θέλω γιατρό
Σκοτώσαμε τον κυβερνήτη και στήσαμε ακριβό χορό