Tα λουλούδια των Βερσαλιών
Δεν ανθίζουν πάνω στην Δελφών
Παίζουν στοίχημα λεφτά ετών
Αν το πω δεν θα το πεις καρμπόν
Τα μυαλά μας μέσα σε μια κούτα
Την σουτάρω σαν τον Μπατιστούτα
Άμα βρεις την μαύρη τρύπα βούτα
Μαύρες τέχνες απ' τα ινστιτούτα
Τόσο μαύρο όσο το κατράμι
Αν το γράψω γίνεται origami
Στον Θερμαϊκό με ένα καλάμι
Περιμένουν όλοι το τσουνάμι
Θα σου φάνε όλο το σαλάμι
Δρόμοι που έχουνε μακρύ πλοκάμι
Δεν μεγάλωσαν στο Μαϊάμι
Τα εγγόνια βλάκα του Ρωχάμη
Πάτησε τέρμα το γκάζι
Για να βγούμε στην σελήνη
Εδώ πολύ δεν μιλάμε
Γιατί ακούνε και οι γήινοι
Κάνε ευχή να πετύχει
Δεν μας ακούει το τζίνι
Κάνε τα πάντα δικά σου
Δεν θα το κάνουν εκείνοι
Εδώ το ζω σαν να ήμουν
Κάτι που δεν είχα γίνει
Εδώ η νύχτα δεν πέφτει
Άμα δεν έχει να πίνει
Του είχα πει να προσέχει
Και αυτός όλο επιταχύνει
Είναι ο δρόμος μακριά μας
Μέχρι να βρεις την γαλήνη
Τρίποντο ήτανε πριν το πω
Τι ποτό ήταν πριν το πιω
Κοίταξε μια το κύπελλο
Πριν σε κάνουμε ρεντίκολο
Είμαστε όλοι σε έναν φάκελο
Ένα νούμερο στο κινητό
Κουβαλάμε έναν άγγελο
Μπες μέσα στο αυτοκίνητο
Πάτησε τέρμα το γκάζι
Για να βγούμε στην σελήνη
Εδώ πολύ δεν μιλάμε
Γιατί ακούνε και οι γήινοι
Κάνε ευχή να πετύχει
Δεν μας ακούει το τζίνι
Κάνε τα πάντα δικά σου
Δεν θα το κάνουν εκείνοι
Πάτησε τέρμα το γκάζι
Για να βγούμε στην σελήνη
Εδώ πολύ δεν μιλάμε
Γιατί ακούνε και οι γήινοι
Κάνε ευχή να πετύχει
Δεν μας ακούει το τζίνι
Κάνε τα πάντα δικά σου
Δεν θα το κάνουν εκείνοι
Αυτό το γράφω για όσους
Βρήκανε κάπου να πιάνονται
Αν δεν τα είπαμε τότε
Ίσως τα πούμε και κάποτε
Αυτό το χρωστάω αλήθεια
Σε όποιον δεν επαναπαύεται
Αυτό θα μείνει για πάντοτε
Αυτό θα μείνει για πάντοτε