Πάμε πίσω στα χρόνια της ντροπής
Χαμένος στην κοσμάρα μου, νευρικός και θρασύς
Να την ψάχνω μες στις αλητείες που έχασα αδερφό και σπλάχνο
Τότε που ένοιωσα και εσένα να χάνω
Δεν ήξερα για 'μένα το καλύτερο να κάνω
Άκουσε με, κουράστηκα να κουβαλάω μαζί μου αυτό το γαμημένο βάρος
Εις βάρος ακόμα κι εκείνων των λιγοστών που μ' αγαπάνε
Έχω την τάση να 'μαι αρνητικός ως προς το πώς να γίνομαι κατανοητός
Κανένας πόνος δεν είναι αρκετός
Κι η ζωή παιχνίδι άνισο
Γυρνώντας κάπου στην άβυσσο σε γνώρισα,
Ξεχάστηκα, με πήρε ο ύπνος βαριά μα ξύπνησα και προχώρησα
Μη με συγχωρείς για τα λάθη μου
Γιατί κι εγώ με τη σειρά μου φέρθηκα άδικα
Σε κάτι ανθρώπους που ποτέ δεν τους συγχώρεσα
Τους δαίμονες μου από 'δω και μπρος θα νικήσω
Όταν βρεθώ σε θέση να σου πω πως κάθε μου πάθος αγνόησα
Στην τρύπα του χρόνου τελικά χώρεσα
Βγήκα να βρω ζωή και το καλό χαμόγελο πάλι φόρεσα
Όταν τον διάβολο από μέσα μου αφόρεσα
Στον κόσμο τελικά κατάφερα και χώρεσα
Πλήθος εμπειρίες συσσώρευσα
Και δεν υπάρχει κάτι για το οποίο να μετανιώνω
Τι κι αν τα 'φερε έτσι η ζωή κι ακριβά το πληρώνω
Τον χρόνο μου έπαψα να σκοτώνω, για να κοιτώ τις αξίες μου
Δεν είμαι απαιτητικός, απλά πράγματα είναι οι φιλοδοξίες μου
Ο κύκλος μου, τ' αδέρφια μου,
Ο τρόπος ζωής μου κι οι παράξενες ιστορίες μου
Παλεύω τις αδυναμίες μου
Πειρασμοί κι άπληστες επιθυμίες μου
Απών δηλώνω στη λίστα των υποψήφιων νεκρών
Απών δηλώνω στη λίστα των υποψήφιων νεκρών και κοιτάω μπροστά
Τα πράγματα από 'δώ και πέρα θέλω να γίνουν σωστά
Σκληρή αγάπη
Είναι 07
Βρώμικος Νότος
Το Μαύρο Λούκι
Ηράκλειο Κρήτης