Άφησα τον χρόνο να περάσει, γιατρεύει πληγές
Τα 'χω κάνει πουτάνα, το ξες, είχα αναποδιές
Κι όσο πάω μπροστά, τόσο με κυνηγάει το χθες
Εκκρεμότητες άφησα κι υποθέσεις ανοιχτές
Το τραύμα στο κεφάλι διαμπερές
Τι φρούτο είναι τούτο πάλι που ξεφύτρωσε, μου λες
Κρέμεται απ' το κλαδί πέρα δώθε σαν εκκρεμές
Είναι μη σου μπουν ιδέες και πιστέψεις σε όσα σου λέν' οι φωνές
Στην ταράτσα θέα πέρα απ' τον ορίζοντα κεραίες
Κάτω στο πάρκο ναρκωτικά και κακές παρέες
Στην κούπα μου μεθαδόνη και καφές
Έξω βρέχει. Πάλι μέσα νευρικότητα και στρες, πόσα θες
Έτοιμο σ' έχω, σε δέκα στις γραμμές
Έπειτα δε σ' είδα ποτέ, δε με ξες
Άλλα λόγια δώδεκα και δέκα φεύγει το εξπρές
Πάνω μου κουβαλάω αμαρτίες πολλές
Μόνο μία, δεν αγάπησα πολλές
Η ζωή που λες, η ζωή είναι μονάχα στιγμές
Όσο τις απολαμβάνεις και το ζεις, θα 'χεις να λες
Είναι ώρες μικρές, αμαρτωλές και τρομακτικές
Είναι κάποιες τρύπες, κάποιες φυλακές, ενοχές
Έχω κάποιες ανώνυμες επαφές, δείχνω δόντια
Δε λύνονται με λόγια στον δρόμο οι διαφορές
Το μυαλό όταν πάρει ανάποδες στροφές, be my guest
Σ' έχουμε στόχο γιατί είσαι χαφιές
Νοιώθω blessed
Μ' ακούν τ' αδέρφια μου πίσω από μπάρες
Οι ξενύχτες κι οι αλήτες στις γειτονιές
Στο πρόσωπό μου σημάδια, ουλές
Τι βλάκας είσαι, τι πίπες μου λες
Εθνόσημα, γουρούνια με στολές, είμαι εναντίον
Κουκουλοφόρος ζύγιζα την κλούβα Πατησίων
Κι αν είμαι εγώ μηδέν, εσύ είσαι μείον
Μίλα μου για τους δρόμους ν' αρχίσω να σ' αναλύω
Σύνδρομο στέρησης, σούτια και κρύο
Δεν έπαιζε άλλη πίστωση απ' το θείο
Και το πρόβλημα μεγάλωνε όσο τ' άφηνα
Μέχρι που τ' αποφάσισα και τα 'κοψα αφού μάτωνα
Για αγάπη λες μα ακόμα δε σ' αισθάνθηκα
Το μίσος μου ξερίζωσε απ' το μπράτσο σου τη σβάστικα
Βάζω το θράσος μου μπροστά, σ' το λέω ρε, ποτέ δε σε σεβάστηκα
Δεν τ' άξιζες, τι νόμιζες
Κυκλοφορώ τις νύχτες με κυνόδοντες
Κυκλοφορώ τις νύχτες με κυνόδοντες
Τις νύχτες με κυνόδοντες
Τις νύχτες με κυνόδοντες
Τις νύχτες με κυνόδοντες
Τις νύχτες με κυνόδοντες
Τις νύχτες με κυνόδοντες