-Δύο δέκα - Αθήνα - Περαίας - Σαλόνικα
-Λένε η τύχη ευνοεί τους τολμηρούς
-Τα μάτια δέκα-τέσσερα το νου στους πονηρούς
-Έχω διάθεση για σαματά,έχω κακούς σκοπούς
-Από λόγια δεν παίρνω χαμπάρι θα μάθεις να ακούς
-Σου θυμίζω! Απέκτησα εχθρούς άρα αξίζω
-Θέλω να μαι εντάξει σε ότι κανονίζω
-Και φροντίζω γιατί οι συμπεριφορές γυρνάνε πίσω
-Ποιος είμαι και από που ξεκίνησα να σου θυμίσω
-Εύκολα ξεχνάς δεν έχω χρόνο να σου χαραμίσω
-Την αχαριστία μου είναι αδύνατο να συγχωρήσω
-Και αν με πούλησες κακό δικό σου δεν θα στην χαρίσω
-Την πλάτη μου στον κόσμο θα γυρίσω
-Είμαι αυτό που φαίνομαι δεν έχω τίποτα να κρύψω
-Τίποτα να σου αποδείξω τον σεβασμό μου δούλεψα σκληρά
-Για να κερδίσω τον όρκο που έδωσα δεν θα πατήσω,θα ζήσω!
-Είναι πολύτιμη η ζωή για να την χαραμίσω
-Κάνω ότι ξέρω καλύτερα, φήμη, πουτάνες, ναρκωτικά
-Και λεφτά είναι εφήμερα ήμουνα ξύπνιος και δεν βρέθηκα
-Πίσω απ τα σίδερα τα είδα όλα κι ύστερα
-Με θέλανε στα μέτρα τους κομμένο, όχι σήμερα!
-Στο κάτω-κάτω δεν είμαι εδώ για πολύ είμαι για την οφειλή
-Και έχω να φέρω σε πέρας μια αποστολή και είμαι σίγουρος
-Δεν χάρηκαν πολλοί το μεταξύ μας σπασμένο γυαλί
-Και εγώ γίνομαι επικίνδυνος όπως το αγρίμι όταν νιώσει απειλή
-Γυρνάω την σελίδα μου την κάνω μουσική
-Ετούτο το φορτίο κάποτε έμοιαζε βαρύ
-Αν σφίξω την γροθιά μου θα το κάνουνε πολλοί
-Περνάει απτό μυαλό μου διπλή κόκκινη γραμμή
-Γυρνάω την σελίδα μου την κάνω μουσική
-Ετούτο το φορτίο κάποτε έμοιαζε βαρύ
-Αν σφίξω την γροθιά μου θα το κάνουνε πολλοί
-Περνάει απτό μυαλό μου διπλή κόκκινη γραμμή
-Γυρνάω την σελίδα μου την κάνω μουσική
-Ετούτο το φορτίο κάποτε έμοιαζε βαρύ
-Αν σφίξω την γροθιά μου θα το κάνουνε πολλοί
-Περνάει απτό μυαλό μου διπλή κόκκινη γραμμή
-Απ'την αρχή στον όρκο μου πιστός αιδώς θανάτου
-Αναρωτιούνται τι σκαρώνει ο δράκος στη φωλιά του
-Ακούς το παραμύθι μα δεν άκουσες τι λείπει
-Απτό στόρι άστο λίγο να τα πει και απτή μεριά του
-Σκοτώθηκα για να στο διηγηθώ και ποιο το έπαθλο
-Καλύτερα να το έπαιζα όπως και οι άλλοι θέατρο
-Αλήθεια! Η παρακμή σας είναι κάτι αθέατο
-Έχει έμπνευση μηδέν και από ποίηση ένα δέκατο
-Γροθιά μες στο στομάχι το πρωί για να ξυπνήσω
-Τσιγάρο για να δω την μέρα πώς θα συνεχίσω
-Όλα εντάξει! Κεφάλι καθαρό και οι ανησυχίες μου
-Σε τάξη, προς το καλύτερο λένε έχω αλλάξει
-Γάμησε το τι πιστεύω, ζω για να παλεύω
-Το πρόβλημα μου είναι όταν ξεχνώ γιατί δουλεύω
-Κάτι λογαριασμούς μετά να φάω και να ανέβω
-Τι κάνω στο μικρόφωνο? Μανούλα δραπετεύω
-Και αν φέρω το κασέρι σπίτι άναφτο για αυτούς
-Που ακόμα με στηρίζουνε και στους κάτω καιρούς
-Και αν φέρω το κασέρι σπίτι άναφτο για αυτούς
-Μέχρι να δεις το ΔΥΟ-ΚΑΠΑ-ΓΑΜΑ στους καπνούς
-Γυρνάω την σελίδα μου την κάνω μουσική
-Ετούτο το φορτίο κάποτε έμοιαζε βαρύ
-Αν σφίξω την γροθιά μου θα το κάνουνε πολλοί
-Περνάει από το μυαλό μου διπλή κόκκινη γραμμή
-Γυρνάω την σελίδα μου την κάνω μουσική
-Ετούτο το φορτίο κάποτε έμοιαζε βαρύ
-Αν σφίξω την γροθιά μου θα το κάνουνε πολλοί
-Περνάει από το μυαλό μου διπλή κόκκινη γραμμή
-Γυρνάω την σελίδα μου την κάνω μουσική
-Ετούτο το φορτίο κάποτε έμοιαζε βαρύ
-Αν σφίξω την γροθιά μου θα το κάνουνε πολλοί
-Περνάει από το μυαλό μου διπλή κόκκινη γραμμή