Λοιπόν βλακάκο, άκου τα πράγματα ως έχουν,
θέλουν να μας φάνε, δέκα δέκα μας την πέφτουν,
ξέρουν πως τελείωσαν και ψάχνουν αφορμές,
θέλουνε παρόν, διαγράφοντας το χθες.
Άκου οι πουλημένοι, θέλουν το χρόνο να περιμένει,
θέλουνε φλόγα αναμμένη, χωρίς ομάδα να παραμένει,
ζητάνε θρόνο να καθίσουν, λαό να καθοδηγήσουν,
τους φτύσαν κι οι δικοί τους κι ήρθαν να τους ξεζουμίσουν.
Ποσό ακόμα, θα πίνουνε κουτόχορτο με χώμα,
πως θα τους πουλήσεις ηθική μέσα από κόμμα,
πως θα τους πείσεις ότι είσαι ο αρχαιότερος,
χωρίς εξέλιξη, τότε mc και τώρα πρόσκοπος.
Εντάξει, εγώ είμαι το πρόβλημα,
χωρίς ουσία, σεβασμό, προοπτική με κόλλημα,
εσύ τι, εγώ κομπλεξικός,
εγώ λέω αλήθεια κι εσύ ο ηθικός;
Ευγενικός αρκετά ήμουν με όλους σας,
η προπαγάνδα αφορούσε μοναχά τους κώλους σας,
σηκώστε τους και κάντε κάνα live να σας δούμε,
τόσα χρόνια συμπληρώνετε και μόνο σας ακούμε.
Φέτος για όλους, νέα σεζόν αρχίζει,
παραμένω φαβορί γιατί το γήπεδο γεμίζει,
μπαίνω σε κάθε σπίτι κατευθείαν στο CD,
μακριά απ' τη δισκοθήκη όπου έχει σκονιστεί,
κι εσύ εκεί σε ράφια κρεμασμένος,
θέλεις να πουλήσεις αλλά είσαι πουλημένος, για να μην εκτεθείς...
"...ένα πράγμα θα σου πω, δεν πουλιέται το CD μαζί με τον ραψωδό".
Πατά play κι άστο να σπάσει τα ηχεία,
ήρθα από το τίποτα να γίνω δυναστεία,
μην παρακαλάτε να μπει τέλεια,
η Ομάδα ήτανε και είναι μία.
Ήρθα πίσω πάλι σαν το χάρο με δρεπάνι,
το 'δαν οι αντίπαλοι τους φάνηκε καλάμι,
το κρατούσα ανάποδα μέχρι τα δέκα μέτρα
και τώρα τα κεφάλια τους στο πάτωμα όλα μέτρα.
Αθήνα η έδρα, Βήτα Πεις οδός,
το για τους οπαδούς για το δρόμο σας οδηγός
και δυστυχώς επιστρέψαμε σαν πρόκληση,
άλλο η αλήθεια, άλλο η παραπληροφόρηση.
Να σου πω κάτι, εγώ δεν πάσχω από αγάπη,
στο θέμα κατανόηση γυρίσανε την πλάτη,
μιλήσανε για εξέλιξη, μου 'φυγε το μάτι,
μιλήσαμε γι' αλήθεια, μας την πέσανε οι παλιοί.
Άλλοι κόψανε κομμάτια μας από έτοιμα CD,
μα κανένας δε μας είπε έντιμα ποτέ γιατί
και να σου πω κάτι, πραγματικά στ' αρχίδια μας,
σου φαίνεται κι αυτό εριστικό όπως η Αθήνα μας;
Αθήνα μου, γεια σου,
οι οχτώ φανταστικοί πάλι τα πίνουν στην υγεία σου,
κρατάνε σε απόσταση παρείσακτους μακριά σου,
αυτά είχα να πω,
παλιέ και νέε κι άντε γεια σου, αϊ στο διάολο.
Μ' άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε,
εδώ και χρόνια δεν καταλαβαινόμαστε,
σα να μιλάνε κινέζικα νιώθω,
κι όταν βλέπω τον κόσμο στο μαγαζί να λέει:
"Βήτα Πεις"... θυμάμαι ποιο είναι τ' όπλο,
και μου τη δίνει που το κάθε αρχίδι με κρίνει,
έχετε πάρει χαμπάρι ότι δεν είναι παιχνίδι.
Πάμε, πάλι τα σπάμε, ελληνικά μιλάμε,
αλφαβήτα και τα λοιπά και δεν το πουλάμε,
φοβάμαι, κάθε φορά που βγάζουμε δίσκο,
εδώ που τα λέμε γαμήσι δίχως καπότα είναι ρίσκο,
κρατά κι εσύ τους ΒΠ στην κάρδια σου για πάντα,
λίγη προσοχή μη σπάσει παλιομαλάκα.