Ένα, δύο, τρία, η Ομάδα...
ένα, δύο, τρία, η Ομάδα ένα,
η Ομάδα, η Ομάδα μία, πάμε...
η μουσική ελευθερία με σταθερή πορεία,
πυρ και μανία πριν δώσουμε φινάλε,
ελληνικά μιλάμε κι άμα σε χαλάμε μάγκα,
μείνε στο 97' κολλημένος για πάντα.
Το παρόν ηχογράφημα...
το Εύφλεκτον είναι λόγος ενενήντα μοιρών,
κατάρα σε κάθε ρουφιάνο και σε κάθε πουτάνα,
όπου το γέλιο ζωντανεύει, πεθαίνει το κλάμα,
φέτος παίζουμε για πλάκα λοιπόν,
από Αθήνα κι άλλο βήμα, γύρα φανατικών,
ελπίδα όχι, σανίδα σωτηρίας,
δίχτυ ασφαλείας, χέρι βοηθείας, όχι,
είμαστε μόνοι και παρόντες,
όλοι επιζώντες, ανάμεσ' από φλόγες,
εμφάνιση ζωντανή...
κι άλλες κόντρες.
Βήτα Πεις, νωρίς το ενακτήριο λάκτισμα,
όχι χωρίς να 'χω το χάρισμα...
σε πάτησα,
υπόγεια περιπολία και να θυμάσαι
θα 'χω πάντα το προβάδισμα.
Hatemost, Άσαρκος:
Εδώ τα βόρεια μιλάνε, εδώ οι μπότες χτυπάνε, εδώ είναι δρόμος.
Μην ψάχνεις γι' άλλους.
Εδώ ειν' η Κόλαση που όλοι ζητάν κι άλλοι φοβήθηκαν, Αθήνα ο τόπος.
Μην ψάχνεις γι' άλλους.
Εδώ το πλάνο ειν' αθάνατο, εύφλεκτο και πάντα το φέρνει ο χρόνος.
Μην ψάχνεις γι' άλλους.
Εδώ ειν' η βρώμα, η αλήθεια, εδώ μετράει κι εδώ μπιστάει ο κόσμος.
Μην ψάχνεις γι' άλλους.
Και τώρα βρίσκομαι έξω απ'το υπνοδωμάτιο,
έχω δουλειές, που όχι, δε θ' αφήσω γι' αύριο,
βάζω παντελόνι και βαδίζω στο διάδρομο,
βρίσκω τα παπούτσια μου κάτω απ' το παράθυρο.
Κατεβαίνω τα σκαλιά, δεν προλαβαίνω,
κι αρπάζω βιαστικά το μπουφάν κι ένα καπέλο,
στην κωλότσεπη ένα μπλοκάκι με ρίμες,
ανοίγω πόρτα, βγαίνω έξω στο μπουρδέλο.
Ένα, δύο, τρία, η Ομάδα...
ένα, δύο, τρία, η Ομάδα ένα,
η Ομάδα, η Ομάδα μία,
υπόγεια περιπολία, καταστολή του εγκλήματος,
επιχείρηση σκούπα αφανίζει την πορνεία,
στη γωνία, περιμένει ο λήσταρχος,
γιατί έχει βάλει στόχο την τσάντα του θύματος,
γιατ' είναι ύπουλος κι άνετος,
λόγος κάθετος, ήσυχος, δε θα μείνει ο άνανδρος.
Χαστούκια γιατί μας τα 'παν πολλά,
το πορνεύουν, δαγκώνουν και το χωνεύουν μετά,
έλα από 'δω να κοζάρεις, άλλο μην κοντράρεις,
άκουσες πως γίνεται και είπες να το κάνεις.
Τέλος, η φάκα κλείνει κι είσαι μέσα μάγκα
κι ο δολοφόνος την έκανε με τα δικά σου φράγκα,
έτσι γίνεται πάντα κι αυτόματα στην πόρτα σου μπαίνει κόκκινη λάμπα.
Hatemost, Άσαρκος:
Εδώ τα βόρεια μιλάνε, εδώ οι μπότες χτυπάνε, εδώ είναι δρόμος.
Μην ψάχνεις γι' άλλους.
Εδώ ειν' η Κόλαση που όλοι ζητάν κι άλλοι φοβήθηκαν, Αθήνα ο τόπος.
Μην ψάχνεις γι' άλλους.
Εδώ το πλάνο ειν' αθάνατο, εύφλεκτο και πάντα το φέρνει ο χρόνος.
Μην ψάχνεις γι' άλλους.
Εδώ ειν' η βρώμα, η αλήθεια, εδώ μετράει κι εδώ μπιστάει ο κόσμος.
Μην ψάχνεις γι' άλλους.