O meu can xa ten cadela, xa non durme aburridiño, xa non ten que andar soiño, polo mundo vai con ela. O meu can xa ten cadela, e camiña presumido, peito fora ben erguido cando ela se lle achega, O meu can xa ten cadela, e pronto terán canciños, porque os vin amarradiños a utra tarde na lamela... O meu can, xa ten cadela, O langrán, xa ten unha ela, E o que fai fíxeno eu, namoreime coma un tolo dunha moza de Ortigueira, E fixen o que fai o can cando ela me bicou... e deixoume que a collera. E as noite cá lúa brila agora o mesmiño que a un cristián, vótase a cantalo can, Lle canta un alalá con sentimento dun canciño namorado, cabaleiro e trapallán, lalalalalalalalai