Çok sarhoştum bilmiyorum Bozdum ruhumu oyuncak gibi Sessizliği bile dinliyorum Yukarıya çıktım inmiyorum Paranoya tikraym alzheimer Öfkem, nefret beni anlatsın Dozu arttırdım, eksildi Neyse, gönlüm her zaman zengindi Zengindi Zengindi Zengindi Zengindi Ama düştü, yere renkler Beni bekler, yeni zevkler Adım atma, öleceksen Sanıyorsan, göreceksin Bir yoksul, bir yoksun Seni sevmem, biliyorsun Yine gördüm, tüm renkler Beyaz bi' kalem, siyah defter Seni tetikleyen tüm hisler Kıpkırmızı gibi seni özler Ama yine kahperengi tüm gözler Bana yedi gigabyte'lık anlam yükleme çökersin sonra hasta İki Winston Soft, üç balgam Bu gece de mavi dram, kan Rayban Ama çok kalabalık bu meydan Hayat aslan, biz ceylan Yutarsa İstanbul beni hayvan Söz, midesini reflü yapıcam Taşımam cüzdan aşınır küstah Hayali vicdan taşır bu insan Gördüm gökkuşağı rengi timsah Söyledi nasıl olabilirim ıslah Kupkuru bi' yeşil mor bi' ıslık Siyah saçlı bir fıstık gibi Etkilemedi beni hiçbiri seni Baştan çıkardı sondan belli Tüm renkler birbirine karıştı Herkese iyi geceler Böyle iyi mi? Çok çok eskilerde, bir kabile varmış, insanlığın ilk günlerinde Bu kabilede herkes gündüzleri, sabah erkenden avlanmaya çıkarmış ve gece geç vakit dönerlermiş Yanlız içlerinden biri bunlarla avlanmaya gitmezmiş Ormanlarda gezer aylak aylak dolaşırmış, kuşları dinlermiş, çiçekler koparırmış (Dolaşır dururmuş)