Neska polit bat jagok Laukizko errien Zortzio nobio jozak urte bi t'erdien Zortzigarrena dauko inoizko larrien Ez ibili baziren fineza garbien Lenengo nobioa zalako beroen Mutil galanta baina bekoki pardue Aregaz artu baneu neure estadue Orain egongo nintzen ondo ezkondue Bigarren nobioa zan zapatarie Kojue izan ez balitz konsolagarrie Neuk bere banituen orratza ta arie Baina eneban gure nik zapatarie Irugarren nobioa zala alargune Bazter askon jaube ta erederu jaune Ak bere euki ez baleu etxebete ume Egie da zeozer egingo gendune Laugarren nobioa gauean zan joaten Gelako bentania koska koska joten Aurreko jo ta atzera urten Ori bai, Josepatxo, sarri egin zeunzten Bosgarren nobioa señor Eusebio Egunian peseta bi daukoz diario Axe izango neuke inor baino obago Berak gure banendu ni konforme nago Seigarren nobioa Eustakio eulia Fraka zar iñuxente koitedu pobria Ik bere bainduen ezkondu guria Baina eragin eunstan erritiradia Zazpigarren nobioa zen barrenderue Irabazi eiten eban bastante dirue Ak bere euki ez baleu zurie burue Beste bat izango zen neronen asmue Zortzigarren nobioa Jose auzokoa Amazortzi urteko mutil ditxosua Gorputz ederra ta mutiltxo majua Zeuk izan bear dozu neure esposua