Φίλε συγγνώμη
Έζησα για λίγο μόνος μου
Δεν άλλαξα την γνώμη μου
Ο κόσμος μου είναι κόσμος σου
Ό,τι κι αν μπει ανάμεσα μας
Πια το ξέρει ο δρόμος σου
Στο τέλος καταλήγει
Να 'ναι πάντοτε και δρόμος μου
Τι να φοβάμαι φίλε πέρα από το εγώ
Συνθήκες που με θέλουν πίσω να μην προσπαθώ
Τον κόσμο αυτόν δεν βλέπω μάνα, τον παρατηρώ
Καλύτερα με βρίσκω μες τον βροχερό καιρό και
Έναν καινούριο βάλαν μέσα στην δουλειά
Φίλε με λένε Θάνο, χάρηκα
Μάγκα να 'σαι καλά
Κατάλαβε ποιος είμαι, πλέον είμαστε κοντά
Στην πίεση τα βέρια, τα τσιγάρα στα σκαλιά
Κοπελιά, άκουσα δεν είσαι σαν τις άλλες
Σε πήραν απ' το πρώτο ραντεβού
Λεν' τις προάλλες
Πρόσεχε τον εαυτό σου, το σώμα σου
Τα μάτια σου, το εγώ σου
Μην πάρει άδικα ο εγωισμός σου
Μάνα αντίο
Τα παιδιά δεν παν σχολείο
Πίνουν χασίσι στα παρκάκια
Δεν τους πείθει το βιβλίο
Κι εμείς που λέμε μάγκα μου ότι μεγαλώσαμε
Είμαστε τα παιδιά αυτά
Που ποτέ δεν τα σκοτώσαμε
Που είμαι μπλεγμένος πια όλο αυτό τον καιρό
Που βρίσκομαι, τι κάνω, δεν σηκώνω πια το κινητό
Είμαι χαμένος όμως έρχομαι φίλε μου να σου πω
Ότι θα είμαι δίπλα σου, αυτό με κάνει ζωντανό
Ο πιο μεγάλος σύμμαχος θα ήταν ο εχθρός
Μα με χωρίζουνε πολλά και ψυχικά είμαι νεκρός
Πολύ άδικη ζωή και ο κόσμος πια πολύ μικρός
Ίσως υπάρχει μα δε σου ανήκει πια ο άνθρωπός σου
Αλλάξαν οι καιροί
Μα δεν αλλάξαμε εμείς
Έχουμε ακόμα ελπίδα
Δεν μπορείς να κρυφτείς
Δεν μπορείς να σωθείς
Ούτε να γιατρευτείς
Αλλάξαν οι καιροί μα
Δεν αλλάξαμε εμείς
Ο χρόνος χρήμα
Όλοι ξεκινάμε πλούσιοι
Στην πορεία όσο φτωχεύουμε
Φαίνονται οι ανούσιοι
Εκείνοι που σου λένε
Τι θα έπρεπε να κάνεις
Και στην πρώτη δυσκολία
Που τους βρίσκεις που τους χάνεις
Δεν είναι εύκολη μαγκάκο η ζωή
Παίζουν πουστιές, φίδια, προβλήματα, άπειροι κομπλεξικοί
Είμαι ο TΑΦ απ' το σχολείο, βοήθησα ανθρώπους άπειρους
Στην υγειά σας λέω άφοβους, γυρίστε το στους άκεφους
Απόψε πάμε μία βόλτα στα παλιά
Είναι τόσα να θυμηθώ, στο ορκίζομαι τόσα πολλά
Δυο αδερφές έχω για χρόνια, τη μια λένε μαχαιριά
Η άλλη έχει άλλη γνώμη, το όνομά της αγκαλιά
Κανένας άνθρωπος δεν είναι κακός μάγκα μου βαθιά
Θα τεστάρει το εγώ του με το να παίξει πουστιά
Όταν τα βλέμματα συγκρούονται, χτυπάνε σαν σπαθιά
Ξέρει πια ποιος είναι ο λάθος και του κόβεται η μιλιά
Είναι πολλά
Δεν τα εκφράζω ίσως καλά
Μα αν νιώθεις έστω λίγο όλα αυτά θα είναι αρκετά
Πολλές φορές έχεις ανάγκη από κάποια συντροφιά
Μα ο μόνος που σου λείπει είναι ο εαυτός σου τελικά
Ένας παλιός φεύγει απόψε απ' την δουλειά
Ήρθε η ώρα λέει να κάνει ότι σχεδίαζε παλιά
Κάτι του λείπει και το ψάχνει
Δεν το βρίσκει εύκολα
Και επειδή δεν είναι πουστράκι
Ίσως κάνει ζαβολιά
Ό,τι κι αν κάνω δεν γυρίζει πίσω πια
Ό,τι λάθος έκανα θα με καθοδηγά
Μα αργά ή γρήγορα τελειώνουν όλα αυτά
Δίνω την σκυτάλη στα επόμενα παιδιά
Αλλάξαν οι καιροί
Μα δεν αλλάξαμε εμείς
Έχουμε ακόμα ελπίδα
Δεν μπορείς να κρυφτείς
Δεν μπορείς να σωθείς
Ούτε να γιατρευτείς
Αλλάξαν οι καιροί μα
Δεν αλλάξαμε εμείς