Να πετάξεις τη ζωή σου στα σκουπίδια, αξίζει
Να μπείς στο λάκκο με τα φίδια, αξίζει
Να φυτέψεις σφαίρα σε κεφάλι, αξίζει
Πες μου πόσα φράγκα έχεις βγάλει, αξίζει
Να ζεις στη κόψη του ξυραφιού
Με το πάρε δώσε του συναφιού
Να έχεις ασπονδούς εχθρούς
Να κυνηγάς την ουρά της αλεπούς, αξίζει
Δεν αξίζει όλου του κόσμου τα χρήματα
Να καταλήξεις φυλακή ή στα μνήματα
Περάσαν 10 χρόνια σαν πυροτεχνήματα
Στα κάρβουνα ξυπόλητος με σταθερά όμως βήματα
Όλα ξεκίνησαν μια μέρα
Που είδα διαλυμένο απ' την κατάθλιψη με χάπια τον πατέρα
Είπα πως πρέπει κάπως να τα βγάλω πέρα
Είχα το στομάχι και τ' αρχίδια ένιωσα τέρας
Μπήκε το αγκίστρι μου στο μάγουλο
Βούτηξα στον ωκεανό για το χιλιάρικο
Έγινα δόλωμα για να τσιμπήσουν ψάρια
Εγώ κι ο διάβολος το παίξαμε στα ζάρια
Τόσο κοντα να γίνω ένα με τα φύκια
Δε το παίζω Don Pablo για ν' ακουν τα πιτσιρίκια
Που χειροκροτούν το περπάτημα στο καλώδιο
Το πέρασμα του τίγρη απ' το φλεγόμενο εμπόδιο
Αν σταματήσω τα ντίλια Θεέ μου μη μ' εγκαταλείψεις
Το χρήμα καθαρίζεται μα όχι και οι τύψεις
Σε ποιο αφεντικό να υποκύψεις
Δε θέλεις κατουρημένες ποδιές να γλείψεις
Ποτέ μου δε περίμενα πως θα φτανα ως εκεί
Νιώθω τόσο τυχερός στη τελική
Σα να μου κόλλησαν το γκάνι κι όμως έπαθε εμπλοκή
Δε πιστεύω στο Θεό μα πήγα κι άναψα κερί
Κάθε μέρα πως θα σταματήσω λέω
Εύκολο χρήμα εθιστικό και θα κολλήσω καίω
Σα βαρβιτουρικό στο αίμα μου μέσα σα σέο
Θέλω τα πάντα για πάντα και νιώθω τόσο νέος
Έχω φίλους φτωχούς που είναι πλούσιοι
Κι είχα και φίλους με λεφτά που είναι φτωχοί
Έχω εχθρούς κι όποιος απ' αυτούς τ' ακούσει
Θέλω να ξέρει πως δε κάνω ανακωχή
Να πετάξεις τη ζωή σου στα σκουπίδια, αξίζει
Να μπείς στο λάκκο με τα φίδια, αξίζει
Να φυτέψεις σφαίρα σε κεφάλι, αξίζει
Πες μου πόσα φράγκα έχεις βγάλει, αξίζει
Να ζεις στη κόψη του ξυραφιού
Με το πάρε δώσε του συναφιού
Να έχεις ασπονδούς εχθρούς
Να κυνηγάς την ουρά της αλεπούς, αξίζει