Τα δόντια σφίγγουν
Όσο τα μάτια βλέπουν θολά
Κοφτές ανάσες
Τα πάντα τώρα μοιάζουν κενά
Όσα με πνίγουν
Τα βράδια μου κρατάν συντροφιά
Τα πάντα σβήνουν
Θυμάμαι μοναχα τα παλιά
Κι είπα θυμάμαι
Μα κάθε ανάμνηση με πονά
Είπα θυμάμαι
Μα ο πόνος μου γαμά την καρδιά
Είπα θυμάμαι
Μα θα θελα να ζούσα μέσ' την άγνοια
Έχω γεμίσει όλο το γραφείο μου με δάκρυα
Γεμίζουνε τετράδια κι αδειάζω την καρδιά μου
Γέμισε το δωμάτιο με τα ψυχολογικά μου
Γεμίζω το ποτήρι μου κι ύστερα άσπρο πάτο
Γαμιεται όλο το σύμπαν και μαζί κι αυτό που γράφω
Ρωτάν άμα υπάρχω, χαιρετίσματα απ'τον τάφο
Και συ μωρη μαλάκω χαιρετίσματα απ' τον λακο
Αυτό δεν έχει γυρισμό, αν θέλεις στο υπογράφω
Τα 'βαλα με τη μοίρα μου να δούμε τι θα πάθω
Κι έφυγες δίχως ένα αντίο
Και το δωμάτιο χωρίς εσένα μοιάζει κενό
Έφυγες δίχως ένα αντίο
Όσο μέσα μου πάλευα με το θηρίο
Έφυγες δίχως ένα αντίο
Έμεινα εγώ και η σκιά σου σ' ένα στρώμα διπλό
Έφυγες δίχως ένα αντίο
Και μοιάζουν όλα γύρω σαν κακό αστείο
Μα δε γελάει κανείς
Δεν έχω λόγια να σου πω, δεν έχεις μάτια να δεις
Κάνω βουτιά μες το κενό και δε γελάει κανείς
Κι είναι αστείο που τ' αστειο αυτό δεν πιάνει κάνεις
Κι όλοι ρωτάνε αν ετοιμάζω μουσική και CD's
Όλοι ρωτάνε αν ετοιμάζω μουσική και CD's
Εγώ ρωτάω πως θα βγει αυτή η πουτανα η βδομάδα
Άλλη μια μέρα ριμάδα που δε γελάει κανείς
Ρωτάνε ποιος είμαι γω
Εγώ δεν είμαι κανείς
Στον δρόμο δεν θα με δεις
Είμαι σχεδόν διαφανής
Δεν είμαι εκείνος που περίμενε ξανά να φανείς
Η κόλαση μες στο κεφάλι τώρα μοιάζει αχανής
Έχω τον Κλαψα και τη Φρίντα, τη Ζένια και τον Τάκη
Στην πλάτη μου την τζιβα και στην καρδιά φαρμάκι
Δεν περιμένω ξηγα, ούτε περιμένω κάτι
Δεν ζήτησα ποτέ πολλά, μονάχα λίγη αγάπη
Κι έφυγες δίχως ένα αντίο
Και το δωμάτιο χωρίς εσένα μοιάζει κενό
Έφυγες δίχως ένα αντίο
Όσο μέσα μου πάλευα με το θηρίο
Έφυγες δίχως ένα αντίο
Έμεινα εγώ και η σκιά σου σ' ένα στρώμα διπλό
Έφυγες δίχως ένα αντίο
Και μοιάζουν όλα γύρω σαν κακό αστείο
Κι έφυγες δίχως ένα αντίο
Και το δωμάτιο χωρίς εσένα μοιάζει κενό
Έφυγες δίχως ένα αντίο
Όσο μέσα μου πάλευα με το θηρίο
Έφυγες δίχως ένα αντίο
Έμεινα εγώ και η σκιά σου σ' ένα στρώμα διπλό
Έφυγες δίχως ένα αντίο
Και μοιάζουν όλα γύρω σαν κακό αστείο