"Κι η νύχτα θα 'ναι όμορφη σαν μέρα
Κύματα μοναξιάς στα χέρια μου
Τρίζουν από ύπνο αθώο τα δόντια μέσα στην καρδιά μου
Το πεθαμένο το παιδί δεν ξενιτεύεται
Τέρατα περπατούν ανάποδα στα όνειρα"
'Ο,τι πονά το ερωτεύομαι, πρώτα πικραίνομαι μετά το ξανά γεύομαι
Ό,τι πονάει με εμπνέει μετά το φτύνω στο χαρτί μέχρι να νιώσω πάλι okay
Κι άμα δεν είμαι στα καλά μου δεν θέλεις να κοντράρεις με τα ψυχολογικά μου
Έχω ένα χρόνο τώρα ένα χάος στο κεφάλι μου και μια ανασφάλεια για το ποιον έχω πλάι μου
Δεν εμπιστεύομαι κανέναν πια
Δεν εμπιστεύομαι ούτε εσένα ούτε εμένα πια
Μεσ' το κεφάλι μου οργή κι απωθημένα πια
Χορεύω κάτω απ' την βροχή για τα χαμένα πια
Κι ύστερα λέω πως θα φύγω κι ύστερα λέω πως θα μείνω κι όλο χάνομαι
Κάπου ανάμεσα σε όλα όσα κρύβω
Κάπου ανάμεσα σε όλα όσα αισθάνομαι
Δεν δίνω μια για το cash
Δεν δίνω μια για τα flash
Θέλω μόνο την ηρεμία μου
Αυτά που χώνω στα tracks
Δεν είναι μπάρες και raps
Είναι η ψυχοθεραπεία μου
Δεν δίνω μια για το cash
Δεν δίνω μια για τα flash
Θέλω μόνο την ηρεμία μου
Αυτά που χώνω στα tracks
Δεν είναι μπάρες και raps
Είναι η ψυχοθεραπεία μου
Σου 'πα θα φύγω πριν το τέλος
Στο χάος βούτηξα γελώντας μεθυσμένος
Νιώθω την πίκρα απ' το φαρμάκι μεσ' το στόμα μου
Κι απ' όλους τους ανθρώπους τόσο απογοητευμένος
Μη με ρωτάς τι μου 'χει λείψει
Τα συναισθήματα που μέσα μου έχω πνίξει
Κι όλα τα όνειρα που κάναμε χαράματα τα ισοπέδωσε η σιωπή κι η θλίψη
Αυτός ο κόσμος δεν μας θέλει
Αυτός ο κόσμος δεν μας χώρεσε ποτέ
Άλλη μια νύχτα φεύγει ταλαιπωρημένη κι έγω όλο μετράω τις μέρες που χάνονται
Δεν δίνω μια για τα υπόλοιπα
Γυναίκες και mc's που κολλάνε σαν αυτοκόλλητα
Και δεν λυπάμαι που δεν λύνεται το πρόβλημα
Λυπάμαι για εκείνους που με νιώθουνε απόλυτα
Δεν δίνω μια για το cash
Δεν δίνω μια για τα flash
Θέλω μόνο την ηρεμία μου
Αυτά που χώνω στα tracks
Δεν είναι μπάρες και raps
Είναι η ψυχοθεραπεία μου
Δεν δίνω μια για το cash
Δεν δίνω μια για τα flash
Θέλω μόνο την ηρεμία μου
Αυτά που χώνω στα tracks
Δεν είναι μπάρες και raps
Είναι η ψυχοθεραπεία μου
"Δεν φταίει το φεγγάρι για την πίκρα μας
Καθώς στριφογυρνάει δαιμονισμένα μέσα στο φωσφόρο
Καθώς και 'μεις στριφογυρνούμε στο σκοτάδι μας
Σκορπώντας δεξιά κι αριστερά τα κόκκαλα μας
Τον έδωσαν στον θάνατο να λάμπει ασημένιος"