And now, now I'm ready
(Ναι,
Είναι η Αθήνα 2000
Super Funk
Είναι το Bong φλώρε
Ανοίγω μάτια
Εδώ και τώρα (yaw)
Δρόμοι γεμάτοι ντροπή
Άγγελοι πέφτουν απ'τα σύννεφα σαν να ταν βροχή
Διακοσμούνε τις κεραίες για το κτήνος απο πίσω μου και νιώθω τροφή
Είδα το φίλο μου να γίνεται εχθρός τι να πει
Μία και δύο γι' αυτό και μέσα μου νιώθω το κρυό δεν
Εμπιστεύομαι τη μάνα μου δεν είναι αστείο δεν
Γύρω περίπολουν σωτήρες
Οι φύλακες του κράτους τους με κόκκινες σειρήνες και μπλε
Κολλημένοι μες την κίνηση χαμένοι μέσα στη μετάφραση
Γέννα μές στο μίσος ειναι μύηση
Το τι γένναει ο κώλος της Βίσση είναι είδηση αλήτες
Δεν βγαίνουνε στο πάρκο παίζει πίεση
Τόσα κτήρια
Πόσα εκατομμύρια στριμωγμένα στη γυάλα
Πνίγονται στην παλίρροια
Εγω πιστεύω πως το τέλος θα 'ρθει σύντομα το θέλω
Φοβάμαι το παρόν όχι το μέλλον
Πλανήτης γη ευάλωτο σημείο μες το σύμπαν
Μετά μόνο σιωπή δίχως πίκρα
Μες την Αθήνα κωλάδικα μαζεύουν τα παράσιτα
Ώστε να μην χαλάνε την βιτρίνα νέοι
Μόνο τη φράντζα ποζά στην καφετέρια το όργιο
Κάνει φίλους απ' το πληκτρολόγιο
Παιδάκια γίναν ένα φύλο όλα με την ίδια φάτσα
Το ζούνε δύο ώρες την βδομάδα
Ayo εδώ κλειδώνω τη συχνότητα
Πάρε μου μια πίπα να πέσει η δημοτικότητα
Πριν βγάλω τα μάτια σου με την πένσα μου
Και σου βάλω Πετσούκη να πήξεις μες στην ποιότητα
Με λένε Μάνι η έδρα μου Πετράλωνα-Κουκάκι
Πετράλωνα και μπαίνω στη μάχη
Δεν πήρα τίποτα πίσω πίσω μου υπάρχει
Μια λεγεώνα από δαίμονες και λάθη
Δεν πήρα τίποτα πίσω μα πίσω γύρισα
Δεν είχα στήριγμα πίσω μου μα δε λύγισα
Είναι πουτάνες οι νύχτες αλλά τις νίκησα
Είδα τα λάθη μου τότε και σ' αυτά πίστεψα
Δεν πήρα τίποτα πίσω μα πίσω γύρισα
Μόνος εναντίον πολλών μα το συνήθισα
23 έτη επάνω στον πλανήτη σας
Κι όμως πότε δεν ταυτίστηκα με τον κύκλο σας
(Ναι, ναι)
Και δεν θα φύγω
Πριν φύγεις και ελπίζω να νιώσεις λίγο
'δω η συννενόηση ασφυκτιά φωνάζει επείγον
Είμαι μέλος της πόλης και συγκρατούμενων κατοίκων
Συγκατοικώ με μια γενιά χαζών πιθήκων
Τόσα λόγια που τόσα χρόνια
Μείνανε μέσα μου την ώρα που εσύ το βάλες στα πόδια
Τις περισσότερες φορές τ' αντιλαμβάνομαι
Πως χάνομαι κι οι άνθρωποί μου ούτε καν μ' αισθάνονται
Σου εύχομαι βλάκα να γαμιέσαι παντού και πάντοτε
Πες μου πώς φτάσαμε μονάχοι εδώ συγκάτοικε;
Κάτι θα κάηκε και πάλι τα ξεχάσαμε
Και πάλι αράξαμε και πάλι κάτι κάψαμε
Άσε με να πάρω ανάσα έχω πνιγεί
Δεν με κερδίζεις και δεν μ' αντιπροσωπεύει η τιμή
Θα βάλω μια γρια πούτανα να σε καταραστεί
Πες μου ποιος είσαι μουνί
Να πάρεις πούλο και συ και συ
Δεν πήρα τίποτα πίσω μα πίσω γύρισα
Δεν είχα στήριγμα πίσω μου μα δε λύγισα
Είναι πουτάνες οι νύχτες αλλά τις νίκησα
Είδα τα λάθη μου τότε και σ' αυτά πίστεψα
Δεν πήρα τίποτα πίσω μα πίσω γύρισα
Μόνος εναντίον πολλών μα το συνήθισα
23 έτη επάνω στον πλανήτη σας
Κι όμως πότε δεν ταυτίστηκα με τον κύκλο σας
Μονάχα εκφράσεις νευρικές
Σκέψεις αρνητικές
Λάθη τύψεις ενοχές πίεση φόβος και στρες άγχος
Τέσσερις στίχοι υπεκφυγές
Γαμώ την τύχη μου παντού την ψάχνω μα τη ρουφά ο καμπινές,
Πατώ στου τρένου τις γραμμές
Κολλήσαμε σε λάθη ν' αναζητάμε το χθες
Είτε φταίω είτε φταις το μήνυμα είναι σαφές
Είμαστε μόνο κουκκίδες σ' ένα σύμπαν αχανές
Κάπου
Στον πυθμένα σε κάποια γωνιά του πάτου
Στην άκρη του μυαλού μου κάθε νύχτα ακούω φωνές
Και δεν ανήκω στο μοτίβο του κεφάτου
Έχω προβλήματα δεν μου τα λύνει ο φραπές άκου:
Δεν γουστάρω να παίζω το ρόλο κάποιου
Αυτά είναι για καβατζώμενους τύπους κι αδερφές
Όταν ξεφύγω άπ' το μνήμα αυτού του τάφου
Τα λόγια μου θα γίνουν για άθεους προσευχές
Δεν πήρα τίποτα πίσω μα πίσω γύρισα
Δεν είχα στήριγμα πίσω μου μα δε λύγισα
Είναι πουτάνες οι νύχτες αλλά τις νίκησα
Είδα τα λάθη μου τότε και σ' αυτά πίστεψα
Δεν πήρα τίποτα πίσω μα πίσω γύρισα
Μόνος εναντίον πολλών μα το συνήθισα
23 έτη επάνω στον πλανήτη σας
Κι όμως πότε δεν ταυτίστηκα με τον κύκλο σας
Δεν πήρα τίποτα πίσω μα πίσω γύρισα
Δεν είχα στήριγμα πίσω μου μα δε λύγισα
Είναι πουτάνες οι νύχτες αλλά τις νίκησα
Είδα τα λάθη μου τότε και σ' αυτά πίστεψα
Δεν πήρα τίποτα πίσω μα πίσω γύρισα
Μόνος εναντίον πολλών μα το συνήθισα
23 έτη επάνω στον πλανήτη σας
Κι όμως πότε δεν ταυτίστηκα με τον κύκλο σας
(Ναι, yaw, ναι)
Αθήνα πόλη ηδονής και φιγούρας είναι
Στον ρυθμό της κόλασης θα με δείτε κάτω
Φίλε ο ουρανός δεν προσγειώνεται
Το 'κανα όπως γίνεται και τώρα κάτω στην γη ταξιδεύετε
Βαρέθηκα να γερνάει το πρόσωπό μου, ε
Προς τον θάνατο πάμε μωρό μου
Πως μπορώ; Τόσο τρυφερά γκρεμίζω
Πόσο λες να μπορώ,πόσο,πόσο να σε
Σαν τσιγάρο να σε σβήσω
Η γείτονες με πήραν μάτι και με κρυφακούν
Που λένε Μο χώσε πιο δυνατά για να μ' ακούν
Φοβάμαι μην κλέψουν τις ρίμες μου
Μετά πλουτίσουν και γίνουν αυτοί εγώ
Ο φόβος μου ανησυχίες για τον διπλανό
Για ποιά ελπίδα;
Αθήνα βασισμένη,παγωμένη μπύρα και εφημερίδα
Ξένοι μεταξύ μας
Στο κεφάλι πάνω θα σου φέρω τη σανίδα
Γαμώ όλη τη χώρα σου φασίστα
Κορέστηκε η γεύση
Για τα λεφτά γίνονται όλα
Στο διάολο,πως καταντήσαμε έτσι;
Στον πόνο του άλλου πάνω κατουράμε
Άνθρωπο θα φάμε αν πεινάμε
Αφού βλέπεις αρέσει (αρέσει)
Άνθρωπο θα φάμε, (μ' αρέσει)
Δεν πήρα τίποτα πίσω μα πίσω γύρισα
Δεν είχα στήριγμα πίσω μου μα δε λύγισα
Είναι πουτάνες οι νύχτες αλλά τις νίκησα
Είδα τα λάθη μου τότε και σ' αυτά πίστεψα
Δεν πήρα τίποτα πίσω μα πίσω γύρισα
Μόνος εναντίον πολλών μα το συνήθισα
23 έτη επάνω στον πλανήτη σας
Κι όμως πότε δεν ταυτίστηκα με τον κύκλο σας
(Δεν πήρα τίποτα πίσω μα πίσω γύρισα
Δεν είχα στήριγμα πίσω μου μα δε λύγισα
Είναι πουτάνες οι νύχτες αλλά τις νίκησα
Είδα τα λάθη μου τότε και σ' αυτά πίστεψα
Δεν πήρα τίποτα πίσω μα πίσω γύρισα...)