Tenime işleyen bi yokluk hissi kadarsın ve Buğulu bi camdan bakınca net değildir inan hayatım Bağlanacak bi şey yok bu yaşam kör atlası Kafamda susmayan bu gezegenin acıklı tantanası Bugün basit yazmak istedim dedim ki yalan değil Onca zaman geçti sen neyin peşindesin beyim? İçimde bitirdiğim bi yaşama sevincim Ve onca problemle yazılan onca şarkı gibiyim artı Zaman uzaktan geçer sessiz her nefes dumanla ölmekti feyzim Nedensiz kavga bu ne dersin Karanlık mevsim Kandırdınız kendizi ben istemedim konuşmak Bırak saçma ütopyanı da git bi yerde soluklan İlaçta aramak huzuru tek bi başına ağlamak Rüyana giren o onca yüzün yalanlarına uyanmak Bu döngü düzmece ve geldi yeni bi kör gece Karanlık her bi satır duvara işlenecek sadece Afilli yalnızlığını al ve git görünmeden Ve fazla uzak değil rahat edersiniz ölünce ben Elde kalan tütün biraz şarap fazla koyu bi tonda Zaman ortasındayım bu eksenin yüzümde yaram Baktığımda kalan gidenlerde kalan Kalemi tükettikçe kanar yaram Yapay bi kalbe işlemez bu şarkılar Bu amına kodumun hayatında tek sıkıntı ben miyim lan Artık canım yanmıyo ben ceset parçasıyım Yabancıyım kendime ben geçimsiz bi başkasıyım Zaman uzaktan geçer sessiz her nefes dumanla ölmekti feyzim Nedensiz kavga bu ne dersin Karanlık mevsim