Dönsem geçmiş zamana
Çarpsam eski duvarlara
Sarılırım hep hatama
Bu yol, bu yol son bana
Dönsem geçmiş zamana
Çarpsam eski duvarlara
Sarılırım hep hatama
Bu yol, bu yol son bana
Nasıl bi' lanet? Sıdkı sıyrılan bi' ben
Umuda zerre yerim yok; inan, bu gerçek
Onca şeyin sonrasında söyle, kim Zebercet?
Gözlerimde kaygı yuvaları, uzakta memleket
Böyle düşünmemiştim fakat çok eksik öldüm
Sırrı dökülmüş bir gömleğin cebinde öyküm
Üsküdar'da bi' akşam hüzün yağdı sağanak
Astı suretini şiirde birisi aynı anda
Çok sıkıldım utanmaktan, yokuşlardan
Ciğerlerime saplanan bu ayazlardan
Beynimi kemiren tüm detaylardan
Tek bi' anı hatırlayamadığım o akşamlardan
Heykеl gibi soğuktum ben silüetim yanarken
Bi' kurşun sıksan inan gеçmezdi tenimden
Kafamda sesler, yastığımda cehennem
Farkım yoktu kandilini göremeyen bir körden
Dönsem geçmiş zamana
Çarpsam eski duvarlara
Sarılırım hep hatama
Bu yol, bu yol son bana
Dönsem geçmiş zamana
Çarpsam eski duvarlara
Sarılırım hep hatama
Bu yol, bu yol son bana
Bi' tuhaf tiksiniyorum artık her bi' şeyden
Gariptir, böyle olsun istemiştim zaten
Ciğerimin dibinde derinden bi' nefret
Hayatımdan elli oyun çıkartırdı Beckett
Bu şarkı Kurt Cobain'in tüfek sesi
Dünyayı sarsan on günün on birincisi
Dudaklarım kilitli, hoşca kal bugün
Giderken olur belki söyl'i'cek bi' son sözüm
Gömül'ce'm tarihin herhangi bir gününde
Bütün rezaletim, bütün kepazeliklerimle
Bazen MC'ler yazar böyle şeyler
Ve bence hissederler harbiden yürekten
Son günümde kim bilir bir akşam üstü ner'de?
Bilm'i'cek ki son isteğimi hiç' bi kimse
Sürgünüm, sessiz günlerim düğümlü
Dudaklarım kilitli, hoşca kal bugün
Dönsem geçmiş zamana
Çarpsam eski duvarlara
Sarılırım hep hatama
Bu yol, bu yol son bana
Dönsem geçmiş zamana
Çarpsam eski duvarlara
Sarılırım hep hatama
Bu yol, bu yol son bana