Madem ki hepimiz günün birinde çekip gideceğiz
O halde bunca matem bunca kahır ne için?
Sizinkisi matem değil zaten, korku, korku
Hayat demek ölümü beklemek demektir
Az çok hepimiz denizi, yıldızları, ağaçları, işte falanları filanları göreceğiz
Bir çok şeyin tadına bakacağız
Sonra da ister istemez gidiyorum elveda şarkısını söyleyeceğiz
Dayanamıyorum artık inan ki zor geliyor yürümek
Gecem ve gündüzüm hep bir emek Tanrı'dan imkansızı dilemek
Nedense kayboluyorum giderek, onlar hep insan bizse denek
Üzgünüm arkadaşım bu aralar kafam çok dolu sana yazamadım hissederek
Arıyorum ama meşgul lütfen ulaş, kurtar beni bu bataktan
Kalbimin hızına hiç yetişemiyorum inan sarsıyo bedenimi şu ataklar
Elimde kelepçe var haykırıyorum sonsuzluğa doğru
Elbet bir gün diyorum içimden, çabam hiç bitmedi nasılsa duyacaklar
Nasılsın ortak sürünerek ilermeye devam mı hala (söyle)
Nasılsın ortak inatla kaybetmeye devam mı hala (hala)
Nasılsın ortak kötü insanlara güvenir misin hala (söyle)
Nasılsın ortak iyi değilsin kafan dumanlı ve sarmıyor ortam
Tanıyosunuz ama uzaktan hep moruk kafamız doluyken uzatma pek
Sana güvenmek istedim yanılmışım senin masumluğun bile tuzak demek
Tribim alçak değil yerinden al taktiği fahişeler bile senin kadar kaltak değil
Sokağın başında gözüküyo geleceğim ama eskimiş bi' lamba kadar bile parlak değil
Bir kere daha bana sabredebilir misin yada ellerimi tutabilir misin hiç?
Bunu bilemeyiz ama bütün soruların cevapları sen ve sana arkamı dönüp gidebilir miyim ben?
Düşün biraz
Lütfen konuşma, düşün biraz
Küçük bir hazdan daha fazlasıyız
Lütfen konuşma, düşün biraz
Tanrım beni duyabilir misin bilemiyorum ama bu kez sana çok ihtiyacım var
Yardımını hak etmiyor olabilirim bi' şans daha kapatma gözlerini
Beni duyman için bütün özverimi kül edebilirim ama ne olur yanımda kal
Kaybetmek için çok geç nasıl durabilirim ona bi daha sarılmadan?