Sence hangi rüzgar kokunu buraya getirdi?
Seni unutmuş olsam bile ben resimlerle yetindim
Aslında gittiğin gün dönmeyeceğine emindim de
Boşver, kırık kalbim hala senin evindir
Toplamam gerekirken daha da fazla dağıtmışım
Haylaz bi çocokmuşum bileklerimi kanatmışım
Sen beni üzmek için zahmet etme, neden dersen
Hayatım gökkuşağıydı ellerimle karartmışım
Bu dünya zalim ınan kaybederek yaşanmıyor
Sinirle kalkıp giden hiç bir ınsan başarmıyor
Ne garip en az dünya kadar sahtesiniz
Üzüldüm derken bile gözleriniz yaşarmıyor
Artık faydasız bu ceplerimde Kalan hisler
Çünkü unutabilmek yürek değil zaman ister
Her şeyi anlatırdım buğün biraz kalabilsen
Bir daha üzülmezdin benim kadar yanabilsen
Uzaklarda bir yerdesin belki
Sana tekrar gel diyemem biliyorsun
Bir Ömür beni sevmeni bekleyemem
Uzaklarda bir yerdesin belki
Sana tekrar gel diyemem biliyorsun
Bir Ömür beni sevmeni bekleyemem
Kendimle hiç bir zaman barişamam ben
Belki de sırf bu yüzden aynalardan nefret ediyorum
Herkese gitmişim de bir kendime gelemiyorum
Çabalayacak gücüm varda taş kalbini yenemiyorum
Değişmedi gözlerimle görebildiğim her yanımsın
Kimseyi sevmiyorum ıçim gider sen kalırsın
Sonunda değiştin mi bilemiyorum gerçekleri
Unutacak olursan da gözlerimizden tanırsın
Elimde bir resmin var gülümsemiyor artık bana
Bilirsin tüm geçmişi saklamıştım sandıklara
Ne yapsam olmuyormuş kabullendim bahtım Kara
İçimde cehennem var diklenirim yangınlara
Gözlerimden düştün artık hafızamda yaşıyorsun
Orada büyüyemezsin 18de kalıyorsun
Ve artık geri dönmeni bekleyemem senden ama
Boyalı gözlerinle hala güzel bakıyorsun