Hepsi istediğini aldığından emin halde gitti
Geride kocaman bir ihtimaller silsilesi
Kazanım kaynar camlara taşan buğ yeah boy yaşam bu
Mesela şu an bundan haz etmiyorum
İstediğimi bilmesem de istemediğim bunca şeyi hak etmiyorum
Dostum
Lanet olası hazzı yıllar önce yitirdiğimden sana bahsetmiyorum bile
Neden
Çünkü savaştayım
Dengesiz ruh halimin bahşettiği onlarca ses
Kafamda binlerce cephe onlarca ses bence bir insanın son çığlığı onlarca ses
Saati geldiğinde gitmek için dimdik ayaktayım
Ortasında kaldım onca sinsi karakterin
Bizde gizli saklı yok hepsi yalanlarda moruk
Gidenlerde problem yok kalanlarda sorun
Sonunda bir şeyler oldu ve ben silahı bıraktım
Tövbe ettim
Uzun zamandan beri beladan uzak sakin bir hayat yaşıyorum
Yalnız biliyor musum ben hastayım
Bu hastalık şey unutuyorsun
Sesini özlemişti rüzgar bir sen bir ben bir kuşlar ve gıkım dahi çıkmamıştı şarkılarsa isyan
Susmak ayıp değil durup konuşmuyorsan
Yavaşca öğreniyodu sabrı elbet insan
Darılma darıldıkça gücün biter yere düşersin
Düşünce kalkıp ayağa bıçak bilersin
Sok ilk önce kendine ve sonra derdine ve bilmediğin o yaşantına sevgine
Dinime küfür edenler müslüman değil eminim
Uzaktan fazla bakma yakından da sefilim
Bi dakka başla baştan çıkardı baştan
Helal yerim ben çıkarsa ekmek taştan
Zamanla vurdum öldü gülümseyerek gömdüm
Görmeyenler değil görenler de gördü
Kader buymuş işte kafama ağlar ördü
Müziğin sesini açıp prangaları çözdü
Herkesi her şeyi unutuyorsun
Kafanda ne varsa silinip gidiyor sıfır oluyorsun
Bu ne demek biliyor musun
Anlatırsan anlarım
Şu demek
Seni şuracıkta gebertsem zerre kadar vicdan azabı çekmeyeceğimi biliyorum
Çünkü yeminimi unutacağım
Seni unutacağım
Silahımı nasıl beynine dayadığımı
Nasıl tetiği çektiğimi sefil beyninin nasıl dağıldığını asla hatırlaymayacağım
Yani benim açımdan artık tövbe diye bi sorun yok