Ben şimdi burda böyle tek başıma Dikerken söktüğüm yerleri Sen orda yine öyle tek başına Ararken bende kaybettiğini Niye görmüyorsun, niye görmüyorsun Niye Gülümseyerek can veriyorsun önümde Yine üşüyorsun, hissetmiyor musun Yine Parçalarımdan, uzun bir yol var önünde Ah sen şimdi kayıp bir çocuksun Karanlıkta yürüyorsun Kalbin senin, yollar senin Bensiz mi büyüyorsun Sen şimdi kayıp bir çocuksun Karanlıkta yürüyorsun Kalbin senin, yollar senin Bensiz mi büyüyorsun Fuzuli bir kayıp sanki her saniyem Altı üstü bir kaç saat geçirmişken oralarda aniden Biz gönül koyduk Aslında yerim yoktur Onca şair arasında Türk Edebiyatı falan bensiz olsun Bir de renksiz olur gözlerimin gördükleri Çünkü sana cinayetler anlatır Sefaletten kaçmadım Elbette aşk güzeldir ben de yazdım Fazla gerçek yaşadım, o şarkılar maşadır Çünkü ateşi avuçlamış insanların zihni Berrak değil, beyni erken yaşlanır Tüm bunlar saçmalıkken her tarafın yaradır Tüm kapılar kapalı Bu aşağılık bir dramdır Bir gün sırtımızı sıvazlayan bir yalana Aldanıp da dayatılan bu yangında yanıp söndük Bunu elbet uzaklardan birileri görür Sonra içimizdeki tüm güzellikler ölür İçimizdeki güzellikler, hepsi ölür İçimizdeki güzellikler ölür İçimizdeki tüm güzellikler ölür Ah sen şimdi kayıp bir çocuksun Karanlıkta yürüyorsun Kalbin senin, yollar senin Bensiz mi büyüyorsun Sen şimdi kayıp bir çocuksun Karanlıkta yürüyorsun Kalbin senin, yollar senin Bensiz mi büyüyorsun