Толькi ў сэрцы трывожным пачую
За краiну радзiмую жах, -
Ўспомню Вострую Браму сьвятую
I ваякаў на грозных канях
Ў белай пене праносяцца конi
Рвуцца, мкнуцца i цяжка хрыпяць -
Старадаўняй Лiтоўскай Пагонi
Не разьбiць (не разьбiць), не спынiць, не стрымаць
Старадаўняй Лiтоўскай Пагонi
Не разьбiць (не разьбiць), не спынiць, не стрымаць
У бязьмерную даль вы ляцiце
А за вамi, прад вамi - гады
Вы за кiм у пагоню сьпяшыце?
Дзе шляхi вашы йдуць i куды?
Мо яны, Беларусь, панясьлiся
За тваiмi дзяцьмi ўздагон
Што забылi цябе, адраклiся
Прадалi i аддалi ў палон?
Што забылi цябе, адраклiся
Прадалi i аддалi ў палон?
Бiце ў сэрцы iх - бiце мячамi
Не давайце чужынцамi быць!
Хай пачуюць, як сэрца начамi
Аб радзiмай старонцы балiць
Ў белай пене праносяцца конi
Рвуцца, мкнуцца i цяжка хрыпяць -
Старадаўняй Лiтоўскай Пагонi
Не разьбiць (не разьбiць), не спынiць, не стрымаць
Старадаўняй Лiтоўскай Пагонi
Не разьбiць (не разьбiць), не спынiць, не стрымаць
Мацi родная, Мацi-краiна!
Ня ўсьцiшыцца гэтакi боль...
Ты прабач, Ты прымi свайго сына
За Цябе яму ўмерцi дазволь!
Ўсё лятуць i лятуць тыя конi
Срэбнай збруяй далёка грымяць...
Старадаўняй Лiтоўскай Пагонi
Не разьбiць (не разьбiць), не спынiць, не стрымаць
Старадаўняй Лiтоўскай Пагонi
Не разьбiць (не разьбiць), не спынiць, не стрымаць