Маўчы,
Не трэба лішніх словаў нам.
Адны з табой мы будзем давідна.
Абдымі, бо прачнешся ты адна.
Прычын нам зноўку бачыцца няма.
Раз, два, тры, чатыры, пяць,
Не знайшла цябе.
Сэнс ёсць адпускаць.
У хованкі гуляць недарэчным стала.
Цябе было так мала,
Цяпер зашмат ужо стала.
Вядома, вядома,
Як было крута гэта,
На даху цалавацца зранку, піць віно з пакета.
Вядома, вядома,
Як было крута гэта,
І будзе ўсё сакрэтам, што адбылося летам.
Памаўчым, памаўчым.
З табой засталася гадзіна нам,
І збяжым адзін ад аднаго.
Сам на сам кожны цяпер.
Усе мае нумары забывай, забывай.
Памаўчым, памаўчым.
З табой засталася гадзіна нам,
І збяжым адзін ад аднаго.
Сам на сам кожны цяпер.
Усе мае нумары забывай, забывай.
Вельмі, вельмі
Пяшчотна, спрэчна.
Пяць хвілін нібы вечнасць.
Напамін тваё нешта забяру ў шлях млечны.
Раз, два, тры, чатыры, пяць,
Не трэба ўжо шукаць,
Мабыць у соты раз памылкі паўтараць.
Як гэта дастала,
Раней было так мала,
Цяпер зашмат ужо стала.
Вядома, вядома,
Як было крута гэта,
На даху цалавацца зранку, піць віно з пакета.
Вядома, вядома,
Як было крута гэта,
І будзе ўсё сакрэтам, што адбылося летам.
Памаўчым, памаўчым.
З табой засталася гадзіна нам,
І збяжым адзін ад аднаго.
Сам на сам кожны цяпер.
Усе мае нумары забывай, забывай.
Памаўчым, памаўчым.
З табой засталася гадзіна нам,
І збяжым адзін ад аднаго.
Сам на сам кожны цяпер.
Усе мае нумары забывай, забывай.
Я, ты, мы
Не змаглі.
Зноў кажу адпусці моманты,
Назаўжды забывай нумары.