W pokoju panny Janki,
Drżą szyby i firanki, jak w szale, tam stale gramofon gra
Albowiem panna Janka jest gramofona manka, od ranka do ranka wciąż gra
Syreny, płyty wciąż kupuje panna Janka, pi
Eniądze wszystkie w to pakuje i tak śpiewa wciąż
A ja sobie gram na gramofonie, trali tralalala, trali tralalala
Zimą w domu, latem na balkonie, trali tralalala, gramofon gra
I nic mnie nie przejmuje, syreny,
Płyty mam, gdy mnie coś denerwuje, na gramofonie gram
Bo ja kiedy gram na gramofonie, to w gramofonie mam cały ten kram
Sąsiedzi panny Janki,
Ich żony i kochanki, orzekli nie mogąc po nocach spać
Dość mamy panny Janki, tej gramofona manki, to trzeba policji dać znać
Lecz kiedy władza przyszła - rzecz jak panna
Janka - co zrobić człecze, zrozum ja się boje sama spać
A ja sobie gram na gramofonie, trali tralalala, trali tralalala
Zimą w domu, latem na balkonie, trali tralalala, gramofon gra
I nic mnie nie przejmuje, syreny,
Płyty mam, gdy mnie coś denerwuje, na gramofonie gram
Bo ja kiedy gram na gramofonie, to w gramofonie mam cały ten kram
Więc słysząc to surowy, sa
M pan posterunkowy, biednej dziewicy chcąc radę dać
Tak mówi pannie Jance,
Tej gramofona mance, ach trudno, ja będę tu spać
I odtąd co noc grzmi z pokoju panny
Janki, aż drżą firanki pana posterunkowego bas
A ja sobie gram na gramofonie, trali tralalala, trali tralalala
Zimą w domu, latem na balkonie, trali tralalala, gramofon gra
I nic mnie nie przejmuje, syreny,
Płyty mam, gdy mnie coś denerwuje, na gramofonie gram
Bo ja kiedy gram na gramofonie, to w gramofonie mam cały ten kram