Tęsknie za niebem i za powietrzem
Za normalnością, jak długo jeszcze?
Mógłbym się teraz na świat obrazić
Ale ja przecież chcę po nim łazić
Dobrze jest czasem tak wyhamowa
By móc życie przewartościować
Ale opuszczam zamknięte ściany
Za nimi piękne w kwiaty dywany
Wyłaź z paki i chodź
Ze mną w złote rzepaki
Nie w te krzaki, bo tam
Siedzą jakieś chłopaki
Wolne ptaki idą
Razem w złote rzepaki
Nie w te krzaki i nie w te buraki
Lepiej na łąkach w deszczu być zlanym
Niż swym latawcem obijać ściany
Ciężkim powietrzem wolę oddycha
Niżby bez światła, więdnąć, usychać
A gdy mnie słońce raczy promieniem
Oto się budzę, wżyciewstąpieniem
Niech rzepakami łąki zaleją
Niech się cudowne rzeczy zadzieją
Wyłaź z paki i chodź
Ze mną w złote rzepaki
Nie w te krzaki, bo tam
Siedzą jakieś chłopaki
Wolne ptaki idą
Razem w złote rzepaki
Nie w te krzaki i nie w te buraki
Piękne w kwiaty dywany
Piękne w kwiaty dywany
Nie ma lepszej pogody niż pogoda ducha
Ćwir ćwir, buła-buła, hałabała, ok
Nie ma lepszej pogody niż pogoda ducha
Ćwir ćwir, buła-buła, hałabała, ok
Nie ma lepszej pogody niż pogoda ducha
Ćwir ćwir, buła-buła, hałabała, ok
Po raz kolejny uczę się mili
Nic nie jest pewne, bo w każdej chwili
Stracić to można i w oka mgnieniu
Spuścić zasłony i schować w cieniu
Cieszę się trawą, tym co dookoła
Bo to przelotne jak miodna pszczoła
Lecz nie narzekam, a wręcz dziękuję
Wszystko mi teraz lepiej smakuje
Wolne ptaki idą
Razem w złote rzepaki
Nie w te krzaki i nie w te buraki
Bierz winiaki i chodź
Ze mną w złote rzepaki
Nie w te krzaki, bo
Tam siedzą jakieś chłopaki
Wolne ptaki idą
Razem w złote rzepaki
Nie w te krzaki i nie w te buraki