Parçalandı qəlbimin sınıq divarları
Göz yaşımla qızdırırdım soyuq məzarları
Son intizarları səbrimin, aşar hasarları
Ölmüş ümidlər qəbristanlığının açarları
Nəzərləri, azarları, arzular uzaq
Qırıldı qələmi, yandı kağızı dəli yazarların
Dərin əsərləri sevgimin edildi ixtisar
Qəlbimin bağlanır yalan gülüş bazarları
Qəzəlləri yazmışam mən
Özümü alova atmışam mən
Yatmışam mən, iztirab dənizlərində batmışam mən
Tənha uzanan ayağım altda keçmişin xəzəlləri
Göz yaşlarım doldurar neçə Xəzərləri
Aşiqanə repçinin eybəcər gözəlləri
Sona çatar, daşıdı kürəyi əbədi bəd nəzərləri
Qatarları əridi, yox oldu dəmir yollarında
Qırmızı bulaqlar axanda qollarımda
Mən ağlamağa gəlmişəm (Qəlbimin içində)
Ölülərin gözünü bağlamağa gəlmişəm
(Onsuz da görmürlər)
İnsanlardan qurtaraq, məhv olan insanlığı
Qəlbim ölmüş ümidlər (ürəklər) qəbiristanlığı
(Ağlayan da insan, ağladan da insan)
Yağış, gecə, buludlu hava və mən burdayam
(Harada?)
Ölmüş ümidlər qəbiristanlığındayam (Niyə?)
Bilmirəm, bəlkə mən də kiminsə ümidiydim
Öldüm (Niyə?)
Bilmirəm, bəlkə qiyamət qopdu
Mən də bura döndüm
Heç nə anlamayan gözlərimlə baxdım ətrafa
(Nə etdin?)
Heç nə, dəli kimi başladım qışqırmağa (Nə?)
Dirilin, ölülər! Dirilin, etibarsız ümidlər!
(Nə etdilər?)
Nə qədər qışqırsam da, səs çıxmadı, lal kimiydilər
Gəzdim məzarlığı, yerimi, qəbrimi axtardım
Üzərində adları olan başdaşlarına rastladım
(Nə yazılmışdı?)
Xoşbəxt olmaq... Sevmək... Hər istədiyinə yetmək
Nə üçün yaşadığımızı başa düşmək, dərk etmək
(Sonra?)
İnsanı yaşayan vaxtda qiymətləndirə bilmək
Of... Sıxıldım gördüklərimdən, bezdim və dayandım
Qəbrimi tapdım, uzandım yerimə, yumdum gözümü
Və oxumağa başladım
(Mən... Nə?)
Mən ağlamağa gəlmişəm (Qəlbimin içində)
Ölülərin gözünü bağlamağa gəlmişəm
(Onsuz da görmürlər)
İnsanlardan qurtaraq, məhv olan insanlığı
Qəlbim ölmüş ümidlər (ürəklər) qəbiristanlığı
(Ağlayan da insan, ağladan da insan)
Sən yetimçiliyin nə olduğunu bilmirsən
Əgər Hüseyn, Cəmil, ya mən, bir-birimizi istəyiriksə
Heç bir şey o sevgimizi azalda bilməz
Sevgi hekayəsi deyil, qəm nağılıdır yazdığım
Güllər üçün bir dərə deyil, qəbirdir qazdığım
Azdığım nifrətlə dolu bir gülüş dəryasıdır
Ümidlərimi sıraladığım yer ümidsizlik dünyasıdır
Ölülərin siyahısıdır evimə gələn dəvətnamələr
Peyda olan çarələr, hər tərəfdən zərbələr
Endirirdi nəğmələr, od saçırdı güllələr
Qəbirlərdə çiçəklər, azalmışdı səbəblər
Düzgünlük axtarırdı üç yüz görmüş qara qarğa
Sonsuz ömür yalan imiş, bildi, qaldı bağıra-bağıra
Yolunu axara satdı, getdi, qulaqlarda qəmli repdir
Sətirlərdə ölü ümiddir, gözündə yaş qalan AiD-dir
Həyatımdan əsər yazdım, yaşardı səhifələr
Doldu gözlərim, qaraldı səhərlər
Ölülər məzarını gizlədi, başdaşlarını əzizlədi
Hər an sonunu gözlədi, pessimizm bizdədir
Mən ağlamağa gəlmişəm (Qəlbimin içində)
Ölülərin gözünü bağlamağa gəlmişəm
(Onsuz da görmürlər)
İnsanlardan qurtaraq, məhv olan insanlığı
Qəlbim ölmüş ümidlər (ürəklər) qəbiristanlığı
(Ağlayan da insan, ağladan da insan)
Mən ağlamağa gəlmişəm (Qəlbimin içində)
Ölülərin gözünü bağlamağa gəlmişəm
(Onsuz da görmürlər)
İnsanlardan qurtaraq, məhv olan insanlığı
Qəlbim ölmüş ümidlər (ürəklər) qəbiristanlığı
(Ağlayan da insan, ağladan da insan)