Bomboş bir sayfa ile başladım hayata Yazdıklarım, elimde kalanlar ve kaybettiklerim oldu çoğu zaman Bazen silmek istedim her şeyi Ya da yırtıp atmayı düşündüm sayfaları dört bir yana Ama yapamadım Biliyordum, onlar beni ben yapan şeylerdi Her savaş bir iz bıraktı benim ruhumda Gurur duyduğum büyük zaferlerim Başkalarının küçük gördüğü anlamsız çabalardan ibaretti Yine de yılmadım, çünkü bana göre Daha Umut Vardı Zaman gelir, zaman geçer Geriye kalır sadece hikâyeler Zaman durur, çok sert vurur Teslim olursan seni hapseder Yo! Zaman gelir, zaman geçer