Poznałem się na ludziach być może kto mi pomoże
Gdy ciężkie czasy widziane w ciemnym kolorze
Rodzina święta i Ty Panie Boże
Modle o nich się co dnia i o to
Że w końcu stworze coś niezwykłego
Jak ludzie co idą ze mną
Dobrze mi radzą i nie życzą nic złego życzę im tego samego
Bracia i siostry pragnę wam dać coś wspaniałego
W tym świecie prostym!
Dzieciaki z domu wyniosły wszystko co najlepsze
Jednego zepsuło osiedle lecz jeszcze na nogach stoi
Nie raz przeszły go dreszcze po wężach toki
Postanowił zmienić życie na lepsze i stawiać kroki
Ku spełnieniu marzeń, nie tam gdzie bloki
Tam dragi, pite albagi jak soki dzieciak w przeżycia ubogi
Nie może odnaleźć drogi powagi sytuacji nie znał i padł jak zwłoki
Kto jest kto, teraz wiadomo
To ksywy, których nie wymieniono
To ludzie bardzo mi bliscy i nie wszystkich więziono
To ludzie do których mnie nigdy nie uprzedzono Poznałem wielu ludzi ilu z nich to patałachy?
Kilka dobrych mord niezmiennie od paru laty
Za to jeszcze dwa machy znam ich, oni mnie dobrze
Na tym samym wózku ciągle swe życie ciągnę
Nie szukam ziomków na siłę
Mam swoją ekipę i siłę w nich oparcie
Na tych samych śmieciach budzę się zawsze
Nie tak samo wszystko sie zmienia do obrzydzenia
Chodź na podwórko, wrota do piekieł
Zmarnowane życie ma tu dzieciak niejeden
Chodź na podwórko, chcesz tam wracać?
Tu od lat 90-tych wszyscy mają kaca
Szósty zmysł i skażeni PRL-em
Szkoda, że nie PLN-em ta ziemia lenem
Dla nas powieki senne, zanurzony w tym bagnie
Na tym samym wózku choć mentalnie nie umarłem
Kto jest kto, teraz wiadomo
To ksywy, których nie wymieniono
To ludzie bardzo mi bliscy i nie wszystkich więziono
To ludzie do których mnie nigdy nie uprzedzono