Przez ciągły stres mnie
Zżera bezsenność
Paraliż przez to, że na głowie co raz więcej jest, a
Kiedy nie śpię, ty śnisz jak dziecko
A my jak stróże leżąc, czekamy na nowy dzień
Kiedy to wszystko się zaczęło, wtem
Przestałem czuć, że ja zaczynam dzień
Mówiłem ludziom, że jest mi ok
A się czułem tak, jakby ktoś odcianł tlen
Ewakuacja przez kolejny skręt
To mi pomaga, to dla mnie jak lek
Chociaż czasami dopada mnie lęk
(Więc proszę cię, weź...)
Podaj mi przepis na rano
No bo było, minęło i już nie będzie tak samo
Leżę i kreślę, spowiadam się ścianom
Znowu dreszcze i serce mi bije
Mówię dekalog (woah)
Czemu nic mi nie pomaga
Nowy dzień to nowa strata
Moja gama czarno-biała
Daj mi kolor
My żyjemy jak wampiry
I wychodzimy po zmroku
Nie musisz być dla nas miły
I tak zdobędziemy wrogów
Próbuj, lecz nic nie zabierzesz mi
Może z wyjątkiem tych paru chwil
Chciałbym powiedzieć ci coś
Ale znów nie czuję nic
Budzę się, wiesz
Zimno i przechodzi dreszcz
Zmęczenie rano i w dzień
Nie wiem, dlaczego ja ciągle w to brnę
Ciągnie mnie zawsze do tego, co złe
Pewnie przestanę, jak osiągnę cel
I wtedy otworzę ci bramę
Nie chcę nic więcej, choć w głowie ciągle mam burzę
Czekam na rano, tak biegle, jak nocni stróże-e-e-e-e
A słowa padają i rzucają cięń
Chodzą po głowie i szukają brzmień
Mam budzik na siódma, a resztę paskudną
Lecz jak by nie było, to polecę rano jak ptak
To jest znak
Nie chcę, by kiedyś dogonił mnie czas
Może się uda, jak dopisze fart
Sen nie pokrzyżuje kart, nie
Parę wad, wybacz moją rezolutność
Nie ma szans, żebym ja
Znów nie przeszedł przez to gówno
Ile dasz, by móc tak
Z usmiechem popatrzeć w lustro
Każda chwila spłaci się
Choć póki, co w portfelu pusto jest