I ei stue oppmot Bråtan
Vart det en gong fortelt no' rart
Mann' hadde kømmin i krangel
Med ei finnkjerring som kunja trølle
Det var rekti' leit for døm, detta
Med stua full ta unger og uten hjelp
Tel slutt visste'a itte anna rå'
Enn å tala ved ei som kunja mer hell sitt fadervår
Det var ei stue der som het Fillebråtan
Hvor ei signekjerring hadde sitt telhøll
Så fortelte hu fra Bråtan om mann' sin heme
Og Signekjerringa tok tel med no' konster
"Det er ei som har trølle på mann' din
Ei nabokjerring tessmers
Det er itte lenge føre'a kommer
Og skal se om det står tel med'n
Kommer'e ei med klodyr
Som'a sleffer inn døra
Er'e ei med vonde auer
Gje'a no', så lar'a mann din sleffa"
Da kjerringa var heme, om litt
Såg'a ei komma bortante skauen
Det var hu fra Lindeberjet,
Med ei katte som'a slefte føre seg inn døra
Da skjønte Bråtankjerringa å det var
Og bar seg ille med unga
Som flaug rundt i stua
Dom sutra og grein, alle i hop
Om det bare kan bli væl att
Sa'a og ga kjerringa no' greier
"Ja, var'e itte for alle dissa unga,
Sku'n jaggu få ligga der"
Så hadde'a trølle sjuka vekk att
Men i det samma hu sku ut døra
Tok Bråtankjerringa en vermebrann tor peisen
Og treska i ræva på'a
"Tvi vøre deg, veit du detta au, du!"
Skreik Lindeberjkjerringa
Før'a tok både katte og sjuke
Og strauk hem på timen