Þá kemr inn mæri Mögr Hlóðynjar Gengr Óðins sonr Við orm vega Drepr af móði Miðgarðs véurr Munu halir allir Heimstöð ryðja Gengr fet níu Fjörgynjar burr Neppr frá naðri Níðs ókvíðnum. Sól tér sortna Sígr fold í mar Hverfa af himni Heiðar stjörnur Geisar eimi Ok aldrnari Leikr hár hiti Við himin sjalfan. Geyr nú Garmr mjök Fyr Gnipahelli Festr mun slitna En freki renna Fjölð veit ek fræða Fram sé ek lengra Um ragna rök Römm sigtíva. Sér hon upp koma öðru sinni Jörð ór ægi Iðjagræna Falla forsar Flýgr örn yfir Sá er á fjalli Fiska veiðir. Finnask æsir á Iðavelli Ok um moldþinur Máttkan dæma Ok minnask þar á megindóma Ok á Fimbultýs Fornar rúnir. Þar munu eftir Undrsamligar Gullnar töflur í grasi finnask þærs í árdaga áttar höfðu. Munu ósánir Akrar vaxa Böls mun alls batna Baldr mun koma Búa þeir Höðr ok Baldr Hrofts sigtoftir Vé valtíva. Vituð ér enn - eða hvat? Þá kná Hænir Hlautvið kjósa Ok burir byggja Bræðra tveggja Vindheim víðan. Vituð ér enn - eða hvat? Sal sér hon standa Sólu fegra Gulli þakðan á Gimléi þar skulu dyggvar Dróttir byggja Ok um aldrdaga Ynðis njóta.