Hrymr ekr austan, Hefisk lind fyrir, Snýsk Jörmungandr í jötunmóði; Ormr knýr unnir, En ari hlakkar, Slítr nái niðfölr, Naglfar losnar. Kjóll ferr austan, Koma munu Múspells Of lög lýðir, En Loki stýrir; Fara fíflmegir Með freka allir, þeim er bróðir Býleists í för. Surtr ferr sunnan Með sviga lævi, Skínn af sverði Sól valtíva; Grjótbjörg gnata, En gífr rata, Troða halir helveg, En himinn klofnar. Þá kemr Hlínar Harmr annarr fram, Er Óðinn ferr Við ulf vega, En bani Belja Bjartr at Surti; þá mun Friggjar Falla angan. Geyr nú Garmr mjök Fyr Gnipahelli, Festr mun slitna, En freki renna; Fjölð veit ek fræða, Fram sé ek lengra Um ragna rök Römm sigtíva. Þá kemr inn mikli Mögr Sigföður, Víðarr, vega At valdýri. Lætr hann megi Hveðrungs Mundum standa Hjör til hjarta, þá er hefnt föður.