Πώς; Πώς με αφαιρείς; Απ' το τοπίο της ζωής σου Πώς παίρνεις το χαρτί; Πως σκίζεις τη μισή Την ύπαρξή σου Και Και πώς θα σταθείς Έτσι μισή σε τόσο μέλλον Στον κόσμο είναι βοριάς Μονάχη πώς θα πας Χωρίς να με φοράς; Σ' αγαπούσα μόλις χθες Πώς μπορείς και μου το λες; Λες και έχει ένα διακόπτη η καρδιά Που τον κλείνεις και ξεχνά Σ' αγαπούσα κι εννοώ Τότε, τώρα κι όσο ζω Κι άμα φύγω πρώτος στον ουρανό Κι από 'κει θα σ' αγαπώ ♪ Πώς; Πώς με εξαιρείς; Από το φως κι από τον ήλιο Δε λέγαμε εμείς; Χωρίς τους δυο κανείς Πώς ν' ανατείλω; Κι αν Κι αν με ξαναδείς Έστω στην άκρη του ματιού σου Συγγνώμη μη μου πεις Κι αμίλητη να 'ρθεις Στα χέρια μου να μπεις Σ' αγαπούσα μόλις χθες Πώς μπορείς και μου το λες; Λες και έχει ένα διακόπτη η καρδιά Που τον κλείνεις και ξεχνά Σ' αγαπούσα κι εννοώ Τότε, τώρα κι όσο ζω Κι άμα φύγω πρώτος στον ουρανό Κι από 'κει θα σ' αγαπώ ♪ Σ' αγαπούσα μόλις χθες Πώς μπορείς και μου το λες; Λες και έχει ένα διακόπτη η καρδιά Που τον κλείνεις και ξεχνά Σ' αγαπούσα κι εννοώ Τότε, τώρα κι όσο ζω Κι άμα φύγω πρώτος στον ουρανό Κι από 'κει θα σ' αγαπώ